Υιοθεσία
ΥΙΟΘΕΣΙΕΣ
Η υιοθεσία τελείται με τελεσίδικη δικαστική απόφαση με βάση τις συναινέσεις των ενδιαφερομένων προσώπων.
Αρμόδιο για την τέλεση της υιοθεσίας είναι το δικαστήριο, στην περιφέρεια του οποίου έχει τη συνήθη διαμονή του εκείνος που υιοθετεί ή εκείνος που υιοθετείται.
Το δικαστήριο ελέγχει την συνδρομή των νομίμων όρων για την υιοθεσία, τη νομιμότητά της όσο και τη σκοπιμότητά της, αν δηλαδή, η συγκεκριμένη υιοθεσία εξυπηρετεί το συμφέρον του υιοθετουμένου.
Η υιοθεσία ανηλίκων αποτελεί την σχεδόν αποκλειστική μορφή υιοθεσίας, αφού η υιοθεσία ενηλίκων μόνο κατ’ εξαίρεση είναι δυνατή.
Ο υιοθετών πρέπει να είναι ικανός για δικαιοπραξία.
Η υιοθεσία δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο από ένα πρόσωπο, όχι από περισσότερους, οι σύζυγοι όμως υιοθετούν από κοινού ανήλικο τέκνο.
Η συναίνεση του υιοθετούντος είναι αυτονόητη προϋπόθεση για την υιοθεσία και ο υιοθετούμενος ανήλικος συναινεί ο ίδιος στην υιοθεσία του εφόσον έχει συμπληρώσει το δωδέκατο έτος της ηλικίας του.
Η συναίνεση των γονέων του υιοθετουμένου είναι πάντοτε απαραίτητη.
Όλες οι συναινέσεις για την υιοθεσία δίνονται με αυτοπρόσωπη εμφάνιση ενώπιον του δικαστηρίου.
Ο έγγαμος δεν μπορεί να υιοθετήσει χωρίς τη συναίνεση του /της συζύγου του . Όταν δηλαδή στην υιοθεσία προβαίνει μόνο ο ένας σύζυγος (και όχι οι δύο μαζί), η συναίνεση του άλλου είναι αναγκαία. Στην περίπτωση αυτή η συναίνεση του συζύγου εκείνου που υιοθετεί μπορεί να δοθεί και ενώπιον συμβολαιογράφου, αν η συνήθης διαμονή του βρίσκεται στην αλλοδαπή.
Το θετό τέκνο παίρνει το επώνυμο του θετού γονέα του, στο οποίο έχει το δικαίωμα να προσθέσει και το πριν από την υιοθεσία επώνυμό του.
Η υιοθεσία ανηλίκων τηρείται μυστική. Το θετό τέκνο έχει, μετά την ενηλικίωσή του, το δικαίωμα να πληροφορείται πλήρως από τους θετούς γονείς και από κάθε αρμόδια αρχή τα στοιχεία των φυσικών γονέων του.
Οι διακρατικές υιοθεσίες ρυθμίζονται από την Διεθνή Σύμβαση της Χάγης του 1993, η κύρωση της οποίας έγινε από την Ελληνική Βουλή τον Ιούνιο του 2009 (Ν.3765/2009).
Επίσης είναι γνωστό ότι η διεθνής υιοθεσία είναι έννοια ευρύτερη από τη διακρατική. Η πρώτη αναφέρεται σε κάθε υιοθεσία που εμφανίζει στοιχείο αλλοδαπότητας, ενώ η δεύτερη αναφέρεται στην υιοθεσία της οποίας το στοιχείο αλλοδαπότητας εντοπίζεται σε ένα συγκεκριμένο σημείο : την αλλαγή λόγω της υιοθεσίας του τόπου της συνήθους διαμονής του παιδιού.
Η Διεθνής Σύμβαση της Χάγης εφαρμόζεται μόνο στις διακρατικές υιοθεσίες μεταξύ των συμβαλλομένων κρατών.
Η υιοθεσία μπορεί να τελεστεί στο κράτος προέλευσης ή στο κράτος υποδοχής. Η έκδοση του σχετικού πιστοποιητικού από την αρμόδια αρχή του κράτους, όπου τελέστηκε η υιοθεσία έχει ως συνέπεια την άμεση και χωρίς καμία διατύπωση αναγνώριση της υιοθεσίας σε όλα τα συμβαλλόμενα κράτη με την επιφύλαξη της πρόδηλης αντίθεσης της υιοθεσίας προς την δημόσια τάξη ορισμένου συμβαλλόμενου κράτους, λαμβανομένου υπόψη του συμφέροντος του παιδιού.
Η εν λόγω σύμβαση δεν αρκείται στην αυτόματη αναγνώριση μιας απόφασης υιοθεσίας μεταξύ των συμβαλλομένων κρατών αλλά επιπλέον κατοχυρώνει, και ένα ελάχιστο πλέγμα εννόμων αποτελεσμάτων της υιοθεσίας που συνεπάγεται υποχρεωτικά μια τέτοια αναγνώριση.
- Υιοθεσία ανήλικου τέκνου που γεννήθηκε στο εξωτερικό και συντελείται με απόφαση αλλοδαπού δικαστηρίου από Έλληνες γονείς.
Δικαιολογητικά :
- Τελεσίδικη δικαστική απόφαση αλλοδαπού δικαστηρίου νόμιμα επικυρωμένη
Επίσημη μετάφραση της ξενόγλωσσης δικαστικής απόφασης - Ληξιαρχική πράξη γέννησης των επιχωρίων Αρχών.
- Απόφαση Ελληνικού Δικαστηρίου για αναγνώριση του δεδικασμένου της απόφασης του αλλοδαπού Δικαστηρίου, όπου απαιτείται.
- Πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης των θετών γονέων τελευταίου εξαμήνου.
Καταχωρίζεται με την προσκόμιση των δικαιολογητικών στην Υπηρεσία μας από έναν από τους γονείς ή το ίδιο το τέκνο, εφόσον έχει συμπληρώσει το 18ο έτος, ή από τρίτο πρόσωπο, εφοδιασμένο με ειδικό συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο με την επίδειξη της αστυνομικής του ταυτότητας ή του διαβατηρίου, ή από δικηγόρο εφοδιασμένο με ειδικό πληρεξούσιο (Άρθρο 10 παρ.1 του Ν. 344/1976).
Στην περίπτωση που οι φυσικοί γονείς του υιοθετουμένου είναι Έλληνες η πράξη της υιοθεσίας καταχωρίζεται στο περιθώριο της ληξιαρχικής πράξης γέννησης που ήδη έχει συνταχθεί στην Υπηρεσία μας ως μεταβολή στην αστική κατάσταση του τέκνου.
Στην περίπτωση που οι φυσικοί γονείς του υιοθετουμένου είναι αλλοδαποί, περί της υιοθεσίας συντάσσεται απευθείας έκθεση υιοθεσίας στην Υπηρεσία μας ή ενώπιον της αρμόδιας Προξενικής αρχής στην αλλοδαπή , η οποία στη συνέχεια πρέπει να μεταγραφεί στην Υπηρεσία μας.
- Υιοθεσία ανήλικου τέκνου από Έλληνες γονείς, με απόφαση Ελληνικού δικαστηρίου.
Εάν οι γονείς διαμένουν μόνιμα στην Ελλάδα, αρμόδιο για τη δήλωση της Υιοθεσίας είναι το Ληξιαρχείο του τόπου έκδοσης της απόφασης.
- Υιοθεσία ενήλικου τέκνου που γεννήθηκε στο εξωτερικό και υιοθετείται από Έλληνα γονέα, με απόφαση αλλοδαπού δικαστηρίου.
Η υιοθεσία ενήλικου τέκνου που γεννήθηκε στο εξωτερικό και υιοθετείται από Έλληνα γονέα, με απόφαση αλλοδαπού δικαστηρίου, είναι δυνατή μόνο όταν αυτός που υιοθετεί είναι ο/η σύζυγος του φυσικού γονέα.
Δικαιολογητικά :
- Τελεσίδικη δικαστική απόφαση αλλοδαπού δικαστηρίου νόμιμα επικυρωμένη
Επίσημη μετάφραση της ξενόγλωσσης δικαστικής απόφασης. - Ληξιαρχική πράξη γέννησης των επιχωρίων Αρχών.
- Απόφαση Ελληνικού Δικαστηρίου για αναγνώριση του δεδικασμένου της απόφασης του αλλοδαπού Δικαστηρίου, όπου απαιτείται.
- Πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης των θετών γονέων τελευταίου εξαμήνου.
Καταχωρίζεται με την προσκόμιση των δικαιολογητικών στην Υπηρεσία μας από έναν από τους γονείς ή το ίδιο το τέκνο, εφόσον έχει συμπληρώσει το 18ο έτος, ή από τρίτο πρόσωπο, εφοδιασμένο με ειδικό συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο με την επίδειξη της αστυνομικής του ταυτότητας ή του διαβατηρίου, ή από δικηγόρο εφοδιασμένο με ειδικό πληρεξούσιο (Άρθρο 10 παρ.1 του Ν. 344/1976).