ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, κ. Γ. ΡΑΓΚΟΥΣΗ, ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ «ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΩΝ ΟΡΓΑΝΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΜΕ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ – ΣΥΣΤΑΣΗ ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΩΝ (ΕΙ.Σ.Ε.Π.) ΚΑΙ ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ».
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗΣ
ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
τηλ 210-3393537
fax 210-3393530 210-3636429
e-mail: press_office_ypes@www.ypes.gr
Αθήνα, 17 Μαρτίου 2009
Παρέμβαση Υπουργού Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, κ. Γ. Ραγκούση, στη Βουλή κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου «Σύστημα επιλογής προϊσταμένων οργανικών μονάδων με αντικειμενικά και αξιοκρατικά κριτήρια – Σύσταση Ειδικού Συμβουλίου Επιλογής Προϊσταμένων (ΕΙ.Σ.Ε.Π.) και λοιπές διατάξεις».
Θα ήθελα αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι να πω μερικά πράγματα.
Κατ’ αρχήν ξεκινώντας από την τελευταία τοποθέτηση και του συναδέλφου του κυρίου Βορίδη του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού και την τοποθέτηση του κυρίου Κουβέλη του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Ξεκινώντας από τον κ. Κουβέλη, θα ήθελα να πω ότι δεν έγινε κατανοητή η τοποθέτηση, η οποία έκανα προηγουμένως και πολύ μακριά από εμάς, θα ήταν άδικη οποιαδήποτε προσπάθεια ισοπέδωσης της στάσης, παραδείγματος χάρη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α με τη στάση της Νέας Δημοκρατίας και στο παρόν νομοσχέδιο.
Αυτό το οποίο είπα και στο οποίο επιμένω είναι ότι πράγματι καταγράφετε ένα βασικό στοιχείο και αυτό είναι –όπως και στο νόμο για τις προσλήψεις, έτσι και τώρα- η καταψήφιση επί της αρχής ενός νομοσχεδίου, για δεύτερη φορά αυτό, τη πρώτη φορά ο νόμος για τις προσλήψεις, που σε κάθε περίπτωση αποτελούν μια δομική αλλαγή στην λειτουργία της δημόσια διοίκησης.
Υπήρχε και υπάρχει ο άλλος δρόμος. Ο δρόμος της υπερψήφισης επί της αρχής της του παρόντος νομοσχεδίου και βεβαίως η διαφωνία επί συγκεκριμένων άρθρων. Γιατί από ότι γίνεται αντιληπτό, τουλάχιστον σε εμάς, δεν τεκμηριώθηκε η άποψη ότι η φιλοσοφία του παρόντος νομοσχεδίου είναι μια φιλοσοφία φαυλοκρατική, ρουσφετολογική, μια λογική κομματική, ώστε να καταψηφιστεί επί της αρχής ένα νομοσχέδιο. Να διαφωνεί κάποιος συνάδελφος σε ένα κόμμα επί συγκεκριμένων διατάξεων, είναι σεβαστό και εξ ου και η ψηφοφορία κατά άρθρο.
Τώρα, για την τοποθέτηση που έκανε ο συνάδελφος από τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό, θα ήθελα να πω το εξής. Δεν έχω καμία απολύτως αντίρρηση να συμπεριλάβουμε στην μεταβατική διάταξη συγκεκριμένο χρονικό όριο. Σας έχω πει κατ’ επανάληψη ότι οι υπολογισμοί που κάνουμε -αλλά τη δυσκολία μας, θα σας την εξηγήσω στην συνέχεια- καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι δεν θα κρατήσει το μεταβατικό στάδιο περισσότερο από κάποιους μήνες. Απόδειξη δε για αυτό είναι ότι για πρώτη φόρα μια τέτοια μεταβατική διάταξη δεν δίνει πλήρη θητεία, όπως έδιναν οι προηγούμενες μεταβατικές διατάξεις, σε όσους θα προκύψουν από την μεταβατική διαδικασία που θα υιοθετηθεί.
Ποια είναι η δυσκολία που έχουμε; Η δυσκολία που έχουμε είναι ότι αυτό που θα γίνει δεν αφορά ένα Υπουργείο, δεν αφορά μία υπηρεσία, δεν αφορά έναν φορέα, αφορά όλο τον δημόσιο τομέα. Επομένως, είναι δύσκολο κανείς να συμπεριλάβει στην χρονική εκτίμηση που θα κάνει τις ιδιαιτερότητες που θα καθορίσουν την ταχύτητα με την οποία θα εξελιχθεί κάθε επιμέρους υπηρεσία, κάθε ξεχωριστό Υπουργείο, κάθε επιμέρους φορέας.
Υπάρχει ένας προβληματισμός, υπάρχει ένα εύλογο σκεπτικό, λέει, όμως, επειδή εδώ έχουμε καεί ως χώρα, ως Κοινοβούλιο στο χυλό, φυσάμε και το γιαούρτι. Γιατί έτσι ξεκινούσαν όλα, σας πιστεύουμε μεν, πρέπει να έχουμε μια παραπάνω εγγύηση που σε διαφορετική περίπτωση εάν η Ελλάδα ζούσε σε άλλα επίπεδα πολιτικής λειτουργίας, δεν θα χρειαζόμασταν. Σεβαστό. Να μπει, λοιπόν, μέσα στην μεταβατικότητα ότι αυτή δεν θα διαρκέσει πάνω από ένα χρόνο, να προσδιοριστεί ότι αυτή η μεταβατικότητα θα έχει διάρκεια πράγματι ένα χρόνο.
Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Υπουργείων θα έχουν ολοκληρώσει πολύ νωρίτερα.
Θα ήθελα επίσης, αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, να έχετε συναίσθηση ότι εάν θα υπάρξει μια χρονική αλληλουχία της μηχανικής του συστήματος που θα οδηγήσει και σ’ αυτούς καθ’ αυτούς τους μήνες, είναι γιατί η όλη σύλληψη και η όλη ιδέα είναι ότι από το απολύτως ανεξάρτητο όργανο του ΕΙΣΕΠ προσδιορίζονται και αποφασίζονται οι Γενικοί Διευθυντές, οι οποίοι στη συνέχεια στελεχώνουν τα Συμβούλια Επιλογής Προϊσταμένων για να επιλεγούν οι διευθυντές, οι οποίοι αφού επιλεγούν αποφασίζουν μέσα από το γεγονός ότι στελεχώνουν τα υπηρεσιακά συμβούλια, για το ποιοι θα γίνουν προϊστάμενοι τμημάτων. Είναι η αλληλουχία και η μηχανική του συστήματος τέτοια. Επειδή, λοιπόν έχει τεθεί από Βουλευτές της συμπολίτευσης, έχει τεθεί και από την Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής και δεν υπάρχει κανένα θέμα συνταγματικότητας.
Υπάρχει μια ερώτηση, για το αν το στάδιο διατυπώνει και το διαβάζω από την Επιστημονική Επιτροπή: «Στο στάδιο της επιλογής των προϊσταμένων οργανικών μονάδων, σύμφωνα με την Αιτιολογική Έκθεση, αλλά και ότι δεν καθορίζεται ημερολογιακός ο χρόνος της θητείας των προϊσταμένων της μεταβατικής περιόδου». Θα ήταν ενδεχομένως σκόπιμο, λέει η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής, να τεθούν χρονικά όρια.
Επειδή το τοποθετούν, όπως το τοποθετούν οι κύριοι συνάδελφοι της Συμπολίτευσης και της Αντιπολίτευσης του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού και επειδή είναι έτσι τα δεδομένα, εμείς, κύριε Πρόεδρε, δεν έχουμε αντίρρηση να συμπεριλάβουμε και το χρονικό όριο στη μεταβατικότητα του συστήματος, το χρονικό περιθώριο του ενός έτους. Απλώς τοποθετούμαι για να διευκολύνω την ψήφιση επί της αρχής του νομοσχεδίου, επειδή μου ζητήθηκε.
Το δεύτερο που θα ήθελα να πω, είναι ότι σε ό,τι αφορά την τροπολογία για τον Πρωθυπουργό, έχει καταστεί σαφές από κάθε άποψη, από κάθε πλευρά, ότι όχι μόνο η Βουλή θα ενημερώνεται για όλες αυτές τις συμβάσεις που θα συνάπτει και θα νιώθει την ανάγκη, σε περιόδους αποκλειστικά εθνικής κρίσης ο Πρωθυπουργός να συνάπτει, αλλά βεβαίως και όλα τα επιμέρους στοιχεία όλων αυτών των αποφάσεων του Πρωθυπουργού θα δίνονται πλήρως στη δημοσιότητα, μέσω του διαδικτύου σε όλους τους Έλληνες πολίτες, πάντοτε μέσα στα όρια και τα περιθώρια που ορίζει η συγκεκριμένη τροπολογία και για το χρονικό περιθώριο, αλλά και για το ύψος, το οποίο έχει τεθεί.
Επομένως, για ακόμη μια φορά επιβεβαιώνω, ότι αν χρειάζεται εκεί μια νομοτεχνική βελτίωση για να γίνει ρητή αυτή η αναφορά, δεν έχουμε καμία αντίρρηση να την πραγματοποιήσουμε.
Τέλος, θα ήθελα να πω, κύριε Πρόεδρε, και αγαπητοί συνάδελφοι, ότι πολύ περισσότερο ένα κόμμα σαν την Αξιωματική Αντιπολίτευση έχει κάθε δικαίωμα να αποφασίζει και για την ιστορική στάση που ακολουθεί σε συγκεκριμένα νομοσχέδια, την πολιτική του αντίδραση και βεβαίως να αποφασίζει, για το πώς θέλει να καθορίζει την πολιτική υπόληψη των αποφάσεων που λαμβάνονται με αφορμή είτε νομοθετικές πρωτοβουλίες είτε πολιτικά γεγονότα. Δεν μπορεί όμως, να παίζει με τη λογική μας. Δεν μπορεί να επιχειρεί να τεκμηριώσει πάνω σε παντελώς ψευδή επιχειρήματα είτε την επιλογή της αποχώρησης είτε την επιλογή της καταψήφισης του νομοσχεδίου.
Θα πω δύο μόνο χαρακτηριστικά παραδείγματα, για αυτό το οποίο λέω: Θα ίσχυαν αυτά που λένε οι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίοι είναι εκτεθειμένοι, όχι σε εμάς, αλλά στην ίδια την πραγματικότητα, μια πραγματικότητα που οι δημόσιοι υπάλληλοι –γιατί το ψέμα έχει κοντά ποδάρια- θα τη ζήσουν σε λίγες μέρες.
Θα είχε λοιπόν, βάση όλη η επιχειρηματολογία της Νέας Δημοκρατίας αν ίσχυαν δύο πράγματα. Το ένα είναι ότι, αν όσοι αυτή τη στιγμή παύονται από τις θέσεις ευθύνης που μέσα από αναξιοκρατικές καθ’ όλα διαδικασίες –και το υπογραμμίζω κατείχαν- τους απαγορεύονταν να κριθούν εκ νέου, με βάση τα αντικειμενικά τους προσόντα. Αν λοιπόν, λέγαμε εμείς ότι αυτοί οι πέντε χιλιάδες διευθυντές, αυτοί οι τετρακόσιοι Γενικοί Διευθυντές και αυτοί οι δεκάδες χιλιάδες τμηματάρχες ήταν με αναξιοκρατικές διαδικασίες τοποθετημένοι και τώρα τους απαγορεύουμε να διεκδικήσουν για τον εαυτό τους την κατάληψη μιας θέσης ευθύνης στο δημόσιο, τότε η Νέα Δημοκρατία θα έλεγε «Εδώ είναι πογκρόμ, εδώ είναι πράγματι μια προσέγγιση δίωξης στελεχών, γιατί εσείς ξέρετε ότι ήταν δικές μας επιλογές και τους διώκετε με γνώμονα ένα τέτοιο κριτήριο». Αυτό όμως δεν ισχύει.
Από μεθαύριο που θα ψηφιστεί με το καλό το νομοσχέδιο, εφόσον το εγκρίνει η πλειοψηφία των συναδέλφων Βουλευτών, όλοι εκείνοι οι δημόσιοι υπάλληλοι, που σήμερα είναι Γενικοί Διευθυντές και τμηματάρχες θα έχουν το ισότιμο δικαίωμα, με όλες όμως, τις άλλες δεκάδες χιλιάδες που τους είχαν στο ψυγείο, επειδή δεν ήταν κομματικά αρεστοί, να καταθέσουν τα χαρτιά τους. Εάν τα μόρια που θεσπίζονται απ’ αυτό το νομοσχέδιο, τους δίνουν τη δυνατότητα να καταλάβουν μια θέση ευθύνης, τότε θα την καταλάβουν και κανείς δεν θα τους εμποδίσει ούτε για τα πολιτικά τους φρονήματα ούτε πολύ περισσότερο για το αν και κατά πόσο κατείχαν μια θέση ευθύνης μέχρι σήμερα.
Το δεύτερο παράδειγμα, το δεύτερο επιχείρημα από το οποίο αποδεικνύεται η υποκρισία, αποδεικνύεται η πολιτική σκοπιμότητα, αποδεικνύεται η τεράστια ευθύνη, την οποία αναλαμβάνει προσωπικά ο κ. Σαμαράς είναι ότι θα ίσχυε η επιχειρηματολογία περί μιας υποκειμενικής πολιτικής διακρίσεων απέναντι στους δημοσίους υπαλλήλους, αν τα μόρια, τα οποία θεσπίζονται ίσχυαν, ως τέτοια για κάποιους και ως άλλα για κάποιους άλλους. Και ο κ. Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας είπε ότι τα ανεβάζουμε πολύ, ένας άλλος δικός τους συνάδελφος από τη Νέα Δημοκρατία έλεγε ότι τα κατεβάζουμε πολύ.
Αυτό που θα αναιρούσε την αντικειμενικότητα του συστήματος, τη μη αξιοκρατία θα ήταν ένα: Να λέγαμε ότι αν είσαι ο τάδε θα παίρνεις για το βαθμό του πτυχίου, αν έχεις οχτώ τόσα μόρια. Αν είσαι ο δείνα, θα παίρνεις λιγότερα. Μα, δε λέει αυτό το σύστημα. Το σύστημα λέει ότι όταν έχεις αυτό το βαθμό πτυχίου, όποιος και να είσαι, αυτά τα μόρια θα πάρεις. Αν έχεις δεκαπέντε χρόνια σε θέση ευθύνης αυτά τα μόρια θα πάρεις. Αν έχεις μεταπτυχιακούς τίτλους, όποιος και να είσαι, όπου και αν πιστεύεις, ό,τι και αν ήσουν εχθές, ό,τι και αν ήσουν προχθές θα πάρεις τόσα μόρια.
Άρα, το σύστημα είναι απολύτως αντικειμενικό και άρα είναι ψευδέστατη όλη η βάση πάνω στην οποία η Νέα Δημοκρατία στήριξε και την αντίθεσή της στο παρόν νομοσχέδιο και βεβαίως και την αποχώρησή της, μια πράξη που κατά τη γνώμη της Κυβέρνησης δεν υπάρχει καμία αμφιβολία να επιτρέψουμε να μη τη συνοδεύει για πολλά χρόνια.
Γιατί αποδεικνύεται με την πολιτική απόφαση της ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας, του κυρίου Σαμαρά προσωπικά, ότι πλέον έχει αποφασίσει να είναι ο σύγχρονος, ο συνεπής εκπρόσωπος της παλαιοκομματικής, της ρουσφετολογικής αντίληψης στο πολιτικό σύστημα. Γιατί μόνο μια πολιτική ηγεσία που εμφορείται από τις ιδέες του παλαιοκομματισμού, του ρουσφετιού και της πελατειακής αντιμετώπισης του κρατικού μηχανισμού θα μπορούσε να φτάσει στο σημείο να αποχωρεί από τη διάρκεια συζήτησης και ψήφισης ενός τέτοιου νομοσχεδίου.
Ο κ. Σαμαράς προσωπικά και η Νέα Δημοκρατία αναλαμβάνουν μεγάλη πολιτική και ιστορική ευθύνη, για την οποία θα είναι υπόλογοι, όχι στο παρελθόν και για το παρελθόν, αλλά τώρα και στο μέλλον για τη σημερινή τους στάση.
Σας ευχαριστώ πολύ.
