Ομιλία Υφυπουργού στη Διημερίδα για τις Δομές της ΓΓΙΦ για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών (Αμφιθέατρο Δήμου Περιστερίου)
«Αγαπητές φίλες,
Αγαπητοί φίλοι,
Είμαι στην ευχάριστη θέση να σας καλωσορίζω στις εργασίες μίας διημερίδας που πραγματοποιείται σε ένα πολύ επίκαιρο με αυτήν και τα θέματά της ιστορικό περιβάλλον. Τόσο εγχώριο, όσο και διεθνές.
Ο 21ος αιώνας, και τα χρόνια των πρώτων δύο δεκαετιών του οποίου διανύουμε, έφεραν μεγάλες ευκαιρίες κυρίως λόγω της νέας επανάστασης στην τεχνολογία, αλλά και νέες προκλήσεις και προβλήματα.
Η διεθνής οικονομία βρίσκεται σε μετασχηματισμό, συνεπώς τα γεωπολιτικά συμφέροντα βρίσκονται σε διαρκή κινητικότητα με σκληρούς ανταγωνισμούς.
Είναι βέβαιο ότι διάγουμε μία εποχή εν μέσω μίας ακόμη καπιταλιστικής κρίσης. Και όλα τα παραπάνω – όπως πάντα- έχουν επιπτώσεις και μάλιστα πολύ σημαντικές στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή στην οποία ανήκει η χώρα μας, η Ελλάδα.
Η πολιτική οικονομία μας τεκμηριώνει ότι δεν έχει υπάρξει ποτέ οικονομική κρίση και μάλιστα, διεθνών διαστάσεων, η οποία να μην επιφέρει μεταβολές στην κοινωνία, δηλαδή συνέπειες και μάλιστα αρνητικές: αντιθέσεις, αντιφάσεις, άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ των κοινωνικών τάξεων, συγκρούσεις, βία, μετανάστευση, προσφυγιά, φτώχεια.
Μέσα σε αυτή την συγκυρία, τα τελευταία δέκα χρόνια, η πατρίδα μας είναι χώρα με δική της κρίση εν μέσω θυέλλης που επικρατεί διεθνώς εξαιτίας της παγκόσμιας κρίσης.
Οι γυναίκες βρίσκονται να βαδίζουν σε τεντωμένο σχοινί – για ακόμη μία φορά- αυτή την περίοδο, με ποικίλους τρόπους:
– είτε μιλάμε για τη μητέρα που προσπαθεί με μειωμένα έσοδα ή στερημένη από δουλειά και καθόλου έσοδα, να μεγαλώσει τα παιδιά της,
– είτε μιλάμε για την μητέρα που – καίτοι εργαζόμενη- δεν προλαβαίνει να ανταποκριθεί στα βασικά καθήκοντά της,
– είτε μιλάμε για τη νέα γυναίκα που γίνεται θύμα κάθε είδους εκμετάλλευσης,
– είτε μιλάμε για τις γυναίκες που μεταναστεύουν από ανάγκη για να βρουν δουλειά, είτε εκείνες που καταλήγουν στην προσφυγιά για να γλιτώσουν πότε τον πόλεμο, πότε την πείνα ή και τα δυο μαζί.
Κοινός παρονομαστής για όλες αυτές τις γυναίκες είναι η βία που τους ασκείται.
Κάποιου είδους βία πάντα έχει σχέση με τις γυναίκες, όταν διερχόμαστε μία οικονομική, γι’ αυτό και πολιτική, εν τέλει και πολιτισμική, κρίση.
Εν μέσω θυέλλης, λοιπόν, εμείς τι κάνουμε για τις γυναίκες;
Η Ελληνική Πολιτεία, τι πράττει για τις γυναίκες;
Απάντηση: Κόντρα στη μιζέρια και την απαισιοδοξία, το αυτομαστίγωμα πολλές φορές, εμείς θυμίζουμε:
– Οι δομές της Γενικής Γραμματείας Ισότητας Φύλων δεν σταμάτησαν ούτε μία ώρα, ούτε μία ημέρα να εργάζονται για τις γυναίκες σε όλη την Ελλάδα κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσης που σιγά – σιγά αρχίζουμε να αποχαιρετάμε με την έξοδο από την εποχή των μνημονίων.
– Το Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας δεν σταμάτησε ούτε μία ημέρα να προσφέρει την επιστημονική του υποστήριξη.
Όλα τα παραπάνω γίνονταν και γίνονται με τη μέγιστη δυνατή αξιοποίηση των χρημάτων του ελληνικού λαού, με την άοκνη εργασία του προσωπικού των κρατικών δομών, δηλαδή των στελεχών του συχνά δυσφημούμενου δημόσιου τομέα, των δημόσιων λειτουργών, των δημοσίων υπαλλήλων.
Μιλάμε για τους ανθρώπους που έχουν υποστεί μειώσεις στους μισθούς τους, αλλά που οι ίδιες και οι ίδιοι έχουν κάνει γενναιόδωρες αυξήσεις στην παροχή της προσφοράς τους για την υπεράσπιση των Ελληνίδων ή των αλλοδαπών γυναικών.
Αγαπητές φίλες,
Αγαπητοί φίλοι,
Πρόθεση αυτής της Κυβέρνησης, η βούληση της σημερινής ηγεσίας του Υπουργείου Εσωτερικών, του Υπουργού κ. Αλέξη Χαρίτση και η δική μου, είναι να ενισχύσουμε με κάθε δυνατό τρόπο αυτές τις κρατικές δομές, τους ανθρώπους μας που δίνουν καθημερινά –ΜΕ ΑΠΟΛΥΤΗ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ- την μάχη για την καταπολέμηση των ανισοτήτων και την απάλειψη των διακρίσεων.
Πολύ σύντομα, ένα λεπτομερειακά επεξεργασμένο νομοσχέδιο που αφορά στα ζητήματα ισότητας των φύλων θα εισαχθεί στη Βουλή προς ψήφιση. Θα έχουμε έτσι ένα νέο, εκσυγχρονισμένο νομικό οπλοστάσιο για τα προβλήματα που μας απασχολούν.
Θα ακολουθήσουν και άλλες κρίσιμες πρωτοβουλίες, οι οποίες θα εκδιπλωθούν σύντομα σε όλη την Ελλάδα, αλλά και στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έχουμε τους ακλόνητους πυλώνες γι’ αυτές τις πρωτοβουλίες: το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα των Φύλων 2016 – 2020, αλλά και την ευρωπαϊκή πολιτική που απορρέει από τη Συνθήκη της Κων/πολης, παρά το ότι η τελευταία δεν έχει κυρωθεί ακόμη δυστυχώς από όλα τα κράτη – μέλη.
Οφείλω να δώσω τα θερμά μου συγχαρητήρια στους ανθρώπους της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων, Την Γενική Γραμματέα κ. Φωτεινή Κούβελα, για την πολύ σοβαρή δουλειά που γίνεται αυτά τα χρόνια σε δυσμενείς συνθήκες, όπως την πρόεδρο κ. Ειρήνη Αγαθοπούλου και στους ανθρώπους του Κέντρου Ερευνών για Θέματα Ισότητας.
Επίσης, οφείλω να υπενθυμίσω ότι οι συνάδελφοι που βρέθηκαν πριν από εμάς στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εσωτερικών έκαναν και εκείνοι ό,τι καλύτερο μπορούσαν για να στηρίξουν τις προσπάθειες της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων και των δομών της. Τους ευχαριστώ δημόσια από αυτό το βήμα.
Τέλος, οφείλω να ευχαριστήσω όλες και όλους που εργάστηκαν γι’ αυτή τη διημερίδα, καθώς και τους συμμετέχοντες καλεσμένους μας που μας τιμούν με την παρουσία τους και θα μας ενισχύσουν με τις γνώσεις τους.
Στο έργο του Λουίς Φερνάντο ντε Χουλιάν: «Όλες ονομάζονται Μόνικα», η πρωταγωνίστρια αναφέρει και μας προειδοποιεί κυνικά: «…όλες οι γυναίκες εδώ, πεθαίνουν χωρίς κανένας να το μάθει».
Ε, λοιπόν, η εμπροσθοφυλακή της Πολιτείας για ΝΑ ΜΗΝ περνά καμία γυναίκα από το σχολείο,
από τη γειτονιά, από τη μία στεριά – δια θαλάσσης – σε μία άλλη στεριά, από την Ελλάδα του 21ου αιώνα,
τελικά από την ίδια τη ζωή… «χωρίς κανένας να το μάθει», είναι οι δομές της Γενικής Γραμματείας Ισότητας Φύλων.
Η αξιόπιστη πρόταση της Ελληνικής Πολιτείας για την υποστήριξη των σύγχρονων προβλημάτων κάθε γυναίκας στη χώρα μας».
