Ομιλία Υφυπουργού στα εγκαίνια της έκθεσης «Ο Φεμινισμός στα χρόνια της Μεταπολίτευσης 1974 – 1990: Ιδέες, συλλογικότητες, διεκδικήσεις»
Αγαπητές κυρίες,
Αγαπητοί κύριοι,
Είναι ιδιαίτερη τιμή για εμένα να βρίσκομαι μαζί σας εδώ στον Βόλο με αφορμή τα εγκαίνια της έκθεσης: "Ο Φεμινισμός στα χρόνια της Μεταπολίτευσης 1974 – 1990: Ιδέες, συλλογικότητες, διεκδικήσεις".
Η πρωτεύουσα της Μαγνησίας, το ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα της Περιφέρειάς μας, το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, θα φιλοξενούν από σήμερα και για τους επόμενους δυόμιση περίπου μήνες μία πολύ σημαντική έκθεση.
Έχει μεγάλη αξία η σειρά των εκθεμάτων της, διότι δίνουν την ευκαιρία στον επισκέπτη να γνωρίσει μέσα σε λίγη ώρα περιήγησης, μία ολόκληρη εποχή. Μπορεί να κατανοήσει σε βάθος το ειδικό βάρος του περιεχομένου αυτής της εποχής, εκείνο που σημάδεψε με το στίγμα του το φεμινιστικό κίνημα και οι αγώνες των γυναικών στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης.
Πρόκειται κατά την γνώμη μου για ένα διαδραστικό μάθημα ιστορίας.
Έτσι, δεν θα μπορούσα να σκεφτώ καλύτερο χώρο και συνδιοργανωτή γι’ αυτήν την έκθεση, από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
Ο ακαδημαϊκός χώρος που διαμορφώνει την "τεκμηριωμένη ελπίδα" της πατρίδας, τους νέους επιστήμονες του τόπου, φιλοξενεί την ιστορία και την σημασία του γυναικείου κινήματος!
Το πανεπιστήμιό μας υιοθετεί την υποχρέωση της διαπαιδαγώγησης, της μόρφωσης, αλλά και την καλλιέργεια συνείδησης για τα ζητήματα που πραγματεύεται η έκθεση.
Όμως επιτελεί και έναν ακόμη σπουδαίο σκοπό: με τις δράσεις και τις πολιτιστικές εκδηλώσεις που έχουν οργανωθεί για να γίνουν με αφορμή την έκθεση, προσκαλείτην τοπική κοινωνία και σχεδόν όλες τις ηλικιακές ομάδες της για να μυηθούν στις αξίες αυτές.
Η έκθεση αυτή είναι πολύ σημαντική για την τοπική κοινωνία, και γενικά την χώρα, στο επίπεδο του συμβολισμού.
Και τούτο, διότι η ίδια η Βουλή των Ελλήνων αναγνωρίζει την κρίσιμη σημασία του γυναικείου κινήματος για την Ελληνική κοινωνία.
Το Κοινοβούλιο, η καρδιά της δημοκρατίας μας, έχοντας αναλάβει την προετοιμασία και διοργάνωση της έκθεσης δια του Ιδρύματός της για τον Κοινοβουλευτισμό και την Δημοκρατία, αναγνωρίζει, αναδεικνύει και καταχωρεί στην ιστορία, την άρρηκτη σχέση μεταξύ της ίδιας της Δημοκρατίας και των αγώνων των γυναικών για ισότητα και για την απάλειψη των διακρίσεων μεταξύ των φύλων.
Γι’ αυτό και οφείλω να επιβραβεύσω δημόσια την επιλογή της θεματικής της έκθεσης από το Ίδρυμα, αλλά και την πολιτική απόφαση του Προέδρου της Βουλής κ.Νίκου Βούτση να υποστηρίξει αυτήν την επιλογή με τις εκθέσεις που γίνονται ανά την Ελλάδα (σήμερα εδώ εγκαινιάζουμε την τρίτη κατά σειρά, μετά την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, …έχει και αυτό την σημασία του για τον Βόλο μας) και τις σχετικές εκδόσεις αδιαμφισβήτητου επιστημονικού κύρους.
Με την έκθεση που εγκαινιάζεται σήμερα η Ελληνική Πολιτεία, η ελληνική πολιτική του "δημοκρατικού τόξου" ξαναθυμίζει την ιστορία, αλλά και την μεγάλη ιστορική αξία του γυναικείου κινήματος και των πολλών κατακτήσεων που κέρδισε για πρώτη φορά στην εξεταζόμενη περίοδο της Μεταπολίτευσης.
Κατά την άποψη μου, αυτή δεν είναι μία σύμπτωση. Δηλαδή, η ανάπτυξη του φεμινιστικού κινήματος και η περίοδος της δημοκρατικής Μεταπολίτευσης, δεν ταυτίζονται τυχαία. Διατηρώ εδραία την πεποίθηση ότι σε μία κοινωνία που θέλει να ονομάζεται Δημοκρατική, αλλά κυρίως, που θέλει να είναι Δημοκρατική,
δεν γίνεται να υπάρχουν ούτε ανισότητες μεταξύ των φύλων, ούτε διακρίσεις. Αν υπάρχουν, τότε, είτε η Δημοκρατία είναι "νηπιακή", είτε έχει μείνει "στάσιμη". Δεν εξελίσσεται.
Θεωρώ ότι "στάσιμη" Δημοκρατία δεν υπάρχει.
Αν η Δημοκρατία δεν βαθαίνει, τότε νομοτελειακά φθείρεται, οπισθοδρομεί και τελικά,
μετασχηματίζεται σε κατ’ όνομα Δημοκρατία ή και σε μη Δημοκρατία και ο νοών, νοείτω…
Συνεπώς, θα μπορούσαμε να δεχθούμε ως αξίωμα ότι: βασικό κριτήριο ποιότητας της Δημοκρατίας στην κοινωνία, είναι η θέση που έχει η γυναίκα μέσα σε αυτήν.
– Υπάρχει σεβασμός στις επιλογές της, αλλά και στα δικαιώματα της για ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση, στην εργασία, στην μητρότητα;
– Υπάρχει φροντίδα για την προστασία που πρέπει να της παρέχεται, όταν οι συνθήκες ζωής δυσκολεύουν, όταν η ίδια αποτυγχάνει (έξεις, φυλακή κλπ) και κυρίως, όταν γερνά;
Αγαπητές φίλες,
Αγαπητοί φίλοι,
Συνηθίζω να σκέπτομαι τελευταία, ότι μέχρι τώρα ζούσαμε τα πρώιμα χρόνια της Μεταπολίτευσης και τις προκλήσεις που αναλογούν σε μία τέτοια περίοδο. Συνεπώς, μπορεί και για τα ζητήματα που έθεσε και προώθησε ο φεμινισμός, να μην έχουμε κατορθώσει αρκετά.
Όχι γιατί δεν υπήρξαν πολλές κατακτήσεις, αλλά γιατί έχουμε περάσει σε μία νέα εποχή που έχει θέσει νέες προκλήσεις.
Το ουσιαστικό μέρος της Μεταπολίτευσης, ίσως να είναι μπροστά μας.
Τα τελευταία χρόνια η πολυεπίπεδη κρίση (οικονομική, αξιών, πολιτισμού κλπ) είναι βέβαιο ότι ανέδειξε σειρά από νέα, ανοικτά ζητήματα που καταπιέζουν, αδικούν και δυσκολεύουν, ειδικά τις γυναίκες.
Η ανεργία αποτελεί ένα ενδεικτικό παράδειγμα. "Χτύπησε" τις γυναίκες με πιο σκληρό τρόπο και αυτό είχε – και παρά τις εντατικές προσπάθειες της Πολιτείας – δυστυχώς έχει ακόμη, αλυσιδωτές δυσμενείς συνέπειες στη ζωή πολλών.
Τα περιστατικά διακρίσεων, αλλά και άσκησης βίας διαφόρων μορφών εναντίον γυναικών, έχουν αυξηθεί.
Τέλος, δεν νομίζω να υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι δεν οφείλουμε να μελετήσουμε και κυρίως, να δράσουμε άμεσα, υπέρ των γυναικών που μεταναστεύουν από ανάγκη. Είτε πρόκειται για Ελληνίδες και μάλιστα νέες, που φεύγουν για οικονομικούς λόγους στο εξωτερικό, είτε για αλλοδαπές που διέρχονται από την χώρα μας ή και παραμένουν σ’ αυτήν.
Στο Υπουργείο Εσωτερικών στο οποίο καταβάλλω την πολιτική προσπάθειά μου από τη θέση της Υφυπουργού, ετοιμαζόμαστε να εισαγάγουμε για ψήφιση στην Βουλή – πολύ σύντομα – νομοσχέδιο που αφορά πολλά σύγχρονα ζητήματα Ισότητας Φύλων και την επίλυσή τους. Έχει γίνει το προηγούμενο διάστημα πολύ δουλειά στην Γενική Γραμματεία Ισότητας Φύλων ενόψει της κατάθεσης.
Επίσης, με την επιμέλεια της ΓΓΙΦ υπάρχουν και λειτουργούν δυναμικά δομές για την υποστήριξη γυναικών σε όλη την Ελλάδα.
Θα ενισχύσουμε τις υπηρεσίες που προσφέρουν.
Σύντομα, θα έχουμε την ευκαιρία να δημοσιοποιήσουμε αρκετά ακόμη στον ίδιο τομέα, για τον οποίο έχω την πολιτική ευθύνη ως υφυπουργός, αλλά δεν είναι της παρούσης, καίτοι το θέμα είναι σχετικό με τα σημερινά εγκαίνια.
Με αυτά τα λόγια, αυτές τις σκέψεις,
θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά όλες εκείνες και όλους εκείνους (ε, να μην ξεχνάμε και τους άνδρες… τους θέλουμε μαζί, ισότιμα στην ζωή και στους αγώνες για δίκαιη κοινωνία) …εν πάσει περιπτώσει ευχαριστώ όλες και όλους που εργάστηκαν γι’ αυτήν την έκθεση και τις παράλληλες εκδηλώσεις της. Τόσο το Ίδρυμα της Ελληνικής Βουλής, όσο και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
Καλή επιτυχία
Σας ευχαριστώ πολύ.
