ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ

Η κυβέρνηση δείχνει να πολιτεύεται με γνώμονα τον ΣΥΡΙΖΑ και το πολιτικό του ακροατήριο. Πως μπορεί να πάει μπροστά, όταν κοιτάζει συνέχεια πίσω;

Η κυβέρνηση έχει ένα πολύ συγκεκριμένο οδικό χάρτη. Με σαφείς πολιτικές επιλογές και προτεραιότητες που θέτει εκείνη, με βάση το εθνικό συμφέρον. Πάνω απ’ όλα υπηρετεί ένα ξεκάθαρο εθνικό στόχο, να οδηγήσει το συντομότερο δυνατό και με τη μεγαλύτερη ασφάλεια τη χώρα μακριά από την κρίση, που ταλανίζει τον τόπο μας για μια πενταετία. Πρώτος σταθμός αυτής της διαδρομής ήταν η παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη. Δεύτερος, η έξοδος στις αγορές με ευνοϊκούς όρους. Τρίτος, η επιτυχής ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων με την τρόικα και ο τερματισμός της παρουσίας της στη χώρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ δυστυχώς συστηματικά υπονομεύει όλη αυτή την προσπάθεια, η οποία σύντομα θα ολοκληρωθεί με επιτυχία, προς όφελος όλων των πολιτών.

Οι πολίτες εξακολουθούν να υποβάλλονται σε θυσίες, αλλά ανάπτυξη στην οικονομία δεν βλέπουν. Φταίει ότι δεν έχουμε – ακόμα – προχωρήσει στις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις ή οφείλεται σε κάτι άλλο κατά τη γνώμη σας;

Οι πολίτες υποβάλλονται σε πολύ μεγάλες θυσίες επειδή το 2010 η κατάληξη των τραγικών «διαπραγματεύσεων» της κυβέρνησης Παπανδρέου ήταν να επιβληθεί ένα άνευ ιστορικού προηγουμένου πρόγραμμα βίαιης δημοσιονομικής προσαρμογής. Από εκεί και πέρα, η χώρα μας είχε μείνει απελπιστικά πίσω σε σχέση με βασικές δομικές μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και χρόνια – στην οικονομία, στη δημόσια διοίκηση και σε άλλους τομείς. Τα τελευταία δύο χρόνια έχουμε κάνει πολύ σημαντικά βήματα. Σίγουρα πρέπει να γίνουν κι άλλα, πιο τολμηρά. Μέτρα που θα ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα, αλλά ταυτόχρονα θα βελτιώσουν την ποιότητα της καθημερινότητας και θα δυναμώσουν την κοινωνική συνοχή. Τα αποτελέσματα δεν μπορούν να φανούν αμέσως – σε καμία χώρα δεν συμβαίνει αυτό – αλλά θα επιτρέψουν στη χώρα μας να αποκτήσει θεσμούς και δομές που δεν θα την οδηγήσουν ποτέ ξανά σε μια κρίση όπως αυτή που γνωρίσαμε την τελευταία πενταετία.

Στείλατε, πρόσφατα, στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου τις εκθέσεις των επιθεωρητών δημόσιας διοίκησης για τον έλεγχο των πιστοποιητικών πρόσληψης σε πέντε δήμους (μεταξύ αυτών και της Πάτρας). Μήπως αυτή η επιλογή σας αποτελέσει βήμα για την ηρωοποίηση των δημάρχων ή την εισαγγελοποίηση της πολιτικής ζωής;

Με βάση το Π.Δ. 164/2004 – με το οποίο συμμορφώθηκε η χώρα μας με κοινοτική οδηγία – μονιμοποιήθηκαν συνολικά 35.200 συμβασιούχοι από τους 75.000 που είχαν υποβάλει σχετική αίτηση. Η πλειοψηφία αυτών πληρούσε όλους τους όρους και τις προϋποθέσεις για τη μονιμοποίηση. Αρκετοί, όμως, συμβασιούχοι, εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία αυτή με δόλιο τρόπο, για να διοριστούν μόνιμα στο Δημόσιο, παρότι δεν το δικαιούντο. Κατ’ εφαρμογή του νόμου 4250/2014, ξεκινήσαμε τον επανέλεγχο της μονιμοποίησης υπαλλήλων μέσω της μετατροπής των συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή έργου σε αορίστου χρόνου. Οι έλεγχοι θα συνεχιστούν, με αποκλειστικό σκοπό την αποκατάσταση του κύρους και της αξιοπιστίας της δημόσιας διοίκησης και των δημοσίων υπαλλήλων. Και για έναν ακόμη λόγο. Για τι το οφείλουμε σε όλους εκείνους που μπορεί σήμερα να είναι εκτός δημοσίου – ενδεχομένως και άνεργοι – γιατί κάποιοι τους έκλεψαν τη θέση με δόλιο τρόπο και χαλκευμένα στοιχεία.

Σας είδαμε για το συγκεκριμένο θέμα να συγκρούεστε πριν λίγες ημέρες στη Βουλή και με τον Αλέξη Μητρόπουλο…

Θεσμικά στη Βουλή, κύριε Βασιλάκη, αποκάλυψα με στοιχεία τη διγλωσσία του ΣΥΡΙΖΑ για τις μονιμοποιήσεις υπαλλήλων στο Δήμο Δραπετσώνας και όχι μόνο. Κατέθεσα πόρισμα του ΑΣΕΠ από το 2011 για τις συγκεκριμένες παρανομίες. Το πόρισμα, επικαλούμενο μαρτυρικές καταθέσεις, αναφέρετε ονομαστικά στον έγκριτο καθηγητή εργατικού δικαίου, Αλέξη Μητρόπουλο, ότι είχε γνωμοδοτήσει με την ιδιότητα του εργατολόγου για τους συγκεκριμένους υπαλλήλους του δήμου Δραπετσώνας – Κερατσινίου πως δεν είχαν τις προϋποθέσεις που έθετε το προεδρικό διάταγμα Παυλόπουλου. Υπάλληλοι και (τότε) δημοτική αρχή είχαν πλήρη γνώση ότι παρανομούσαν με τις μονιμοποιήσεις, καθώς κατά την κατάρτιση των συμβάσεων, είχαν προσφύγει στον εργατολόγο και δικηγόρο του δήμου Δραπετσώνας ,Αλέξη Μητρόπουλο, προκειμένου να γνωμοδοτήσει αν πληρούν τα κριτήρια. Και η γνωμοδότησή του ήταν αρνητική. Σήμερα, όμως, ο κ. Μητρόπουλος, φορώντας άλλο «καπέλο», αυτό του βουλευτή ενός κόμματος που τάζει σε όλους τα πάντα, μας ζητάει να μην δούμε τη «φάμπρικα» που είχε στηθεί τότε. Ε, λοιπόν, όχι. Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη. Το οφείλουμε στη σιωπηλή πλειοψηφία της κοινωνίας που ζητάει κάθαρση, αλλά και σε εκείνους που δεν χρησιμοποίησαν δόλια και χαλκευμένα μέσα και έμειναν απ’ έξω.

Το βασικό επιχείρημα όσων διαφωνούν (πολιτικών, συνδικαλιστών κ.ά.) είναι πως θέλετε να δημιουργήσετε μια νέα «δεξαμενή» εργαζόμενων προς απόλυση για να πιάσετε τον αριθμητικό στόχο που έχει θέσει η τρόικα. Θα κάνετε απολύσεις;

Αυτή είναι μια παραπλανητική προσέγγιση που αδικεί κάθε έννοια του κράτους δικαίου. Το να μένεις προσκολλημένος σε ένα παρελθόν παράνομων ρουσφετολογικών προσλήψεων δεν είναι κίνηση, αλλά ακινησία. Πολλοί δήμαρχοι εξελέγησαν υποσχόμενοι επαναστάσεις και ανατροπές. Δεν βλέπω τίποτα το επαναστατικό ή το ανατρεπτικό στο να χαϊδεύεις τα αυτιά δημοσίων υπαλλήλων που διορίστηκαν παράνομα.

Δηλώσατε πρόσφατα ότι ο νόμος 4250 για την αξιολόγηση θα εφαρμοστεί. Γιατί εκ προοιμίου θεωρεί ο νομοθέτης ότι ένα ποσοστό υπαλλήλων είναι ακατάλληλοι να παραμείνουν στις θέσεις τους; Ο στόχος πρέπει να είναι ποιοτικός, όχι ποσοτικός…

Η αξιολόγηση είναι ένα από τα πιο χρήσιμα εργαλεία διοίκησης. Για πολλές δεκαετίες, η αξιολόγηση στο ελληνικό Δημόσιο ήταν ένα σύστημα ουσιαστικά αχρηστευμένο: Όλοι βαθμολογούντο με 9 και 10. Όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι έβγαιναν άριστοι! Φέτος εισάγαμε για πρώτη φορά τη συγκριτική αξιολόγηση για να αποκτήσει επιτέλους η διοίκηση κουλτούρα αξιολόγησης. Με αυτόν τον τρόπο ξεχωρίζουμε τους καλύτερους και εντοπίζουμε τους λιγότερο αποδοτικούς, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να βελτιώσουν με διάφορους τρόπους την απόδοσή τους και όχι να χάσουν τη θέση τους. Μέχρι το Δεκέμβριο θα έχουμε φέρει προς ψήφιση στη Βουλή ένα νέο, σύγχρονο και καινοτόμο σύστημα αξιολόγησης, που θα επιτρέψει επιτέλους στο Δημόσιο να γίνει καλύτερο. Ακόμα πιο δίκαιο απέναντι στον δημόσιο υπάλληλο, αλλά και πιο αποτελεσματικό και φιλικό στον πολίτη.

Έχετε χαρακτηρίσει τη δημιουργία του μόνιμου μηχανισμού κινητικότητας στο Δημόσιο ως μία από τις κορυφαίες μεταρρυθμίσεις του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Μπορείτε να μας δώσετε λεπτομέρειες σχετικά με το πώς θα λειτουργεί ο μηχανισμός αυτός;

Επί τόσες δεκαετίες, οι μετατάξεις και οι αποσπάσεις στο Δημόσιο γίνονταν με κριτήρια προσωπικά, συχνά ρουσφετολογικά – σίγουρα όχι πάντως με γνώμονα την καλύτερη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης. Σχεδιάζουμε ένα νέο, καινοτόμο σύστημα κινητικότητας δημοσίων υπαλλήλων. Μια εσωτερική αγορά εργασίας, με αξιοκρατικά κριτήρια. Στόχος είναι η καλύτερη δυνατή αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού του Δημοσίου, με το «πάντρεμα» των προσόντων και δεξιοτήτων των δημοσίων υπαλλήλων με τις ανάγκες της δημόσιας διοίκησης.

Μπορεί να εκλέξει Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας η παρούσα Βουλή;

Η συνταγματική πρόβλεψη για αυξημένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας έγινε για να εκφράζεται η ενότητα της χώρας στο πρόσωπο του Προέδρου. Όχι για να χρησιμοποιείται για παλαιοκομματικά και μικροπολιτικά παιχνίδια. Έχουμε τρεις μήνες μπροστά μας για να επιλέξουμε ένα πρόσωπο με κύρος, εμπειρία, ανάστημα εθνικό και εμβέλεια διεθνή. Ένα πρόσωπο που θα εκπροσωπεί επάξια την Ελλάδα προς τα έξω και θα εκφράζει τη βούληση της κοινωνίας να ολοκληρώσει την εθνική ανασυγκρότηση. Εκτιμώ ότι η πλειοψηφία της Βουλής θα στηρίξει το πρόσωπο αυτό και θα γυρίσει την πλάτη στην εκβιαστική πρακτική του ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχουν πολλά τέτοια πρόσωπα και όχι κατ’ ανάγκη από το χώρο της ενεργούς πολιτικής.