Συνέντευξη Δημήτρη Ρέππα στο ραδιόφωνο «Flash 96»
PDF | DOC | «Δεν έχει προηγούμενο αυτό που ζούμε», είπε ο Δημήτρης Ρέππας σε συνέντευξή του σήμερα στο ραδιοφωνικό σταθμό Flash, στους δημοσιογράφους Αγγελικού Σπανού και Ανδρέα Χριστοδουλάκη, όταν ρωτήθηκε για τις πιο κρίσιμες στιγμές που έχει ζήσει από το 1996. «Δεν έχει προηγούμενο», εξήγησε, «γιατί είναι πρωτόγνωρο, γιατί είναι κάτι που δεν έχει προϋπάρξει και είναι κάτι που δεν αφορά μόνο εμάς. Είναι μια γενικευμένη κρίση».
Για τις επικείμενες εκλογές τόνισε πως «αγωνιζόμαστε για την πρωτιά του ΠΑΣΟΚ» και έθεσε ως βασικό, στρατηγικό παίκτη της επόμενης μέρας τον Βαγγέλη Βενιζέλο και το ΠΑΣΟΚ, πέραν όλων των άλλων γιατί: «προς τα δεξιά μας έχουμε έναν κοινό τόπο με τις δυνάμεις της Νέας Δημοκρατίας και άλλες μικρότερες εκλογικές και πολιτικές δυνάμεις λόγω της ευρωπαϊκής προσέγγισης της πολιτικής μας, προς τα αριστερά μας έχουμε ένα κοινό τόπο ιδίως με τη Δημοκρατική Αριστερά και άλλες δυνάμεις που ίσως προκύψουν στην επόμενη Βουλή, για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να κατανεμηθούν τα βάρη και τους κανόνες δικαιοσύνης που πρέπει να ακολουθούνται όσον αφορά στην άσκηση μιας δύσκολης πολιτικής για να ξεπεράσουμε την κρίση».
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Καλημέρα σας κ. Υπουργέ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Καλημέρα σας. Χρόνια πολλά για τις μέρες. Καλή Ανάσταση.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Γιατί να μετακινηθείτε στη Β’ Αθήνας;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Ας το αποφασίσει αυτό το Κίνημά μας. Φαίνεται ότι ο Πρόεδρος και τα όργανα του ΠΑΣΟΚ, που έχουν τη σχετική αρμοδιότητα, ασχολούνται με το θέμα αυτό. Εγώ πάντως συμφωνώ προς αυτήν την κατεύθυνση, για να είμαι ειλικρινής, ότι πρέπει να δώσω τη μάχη σε αυτήν τη δύσκολη, την πιο δύσκολη ίσως περιφέρεια της χώρας. Ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού, ιδίως στη δυτική πλευρά αυτής της περιφέρειας, έχει πληγεί από την πολιτική μας και το ΠΑΣΟΚ πραγματικά κλυδωνίζεται εκλογικά. Αξιόλογα στελέχη, -ανάμεσα σε αυτά και εγώ- νομίζω ότι θα μπορέσουμε να προσφέρουμε και να συμβάλουμε ώστε να έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τώρα υπάρχει πολύ παρασκήνιο και διαρροές επί διαρροών για το ενδεχόμενο να μην συμπεριληφθούν τελικά ο κ. Ραγκούσης, ο κ. Παπακωνσταντίνου στα ψηφοδέλτια. Πώς το βλέπετε αυτό;
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Υπουργέ τη στιγμή μάλιστα που ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Βενιζέλος έχει κάνει ένα γενικό προσκλητήριο για τις επικείμενες εκλογές λόγω και της κρισιμότητας που υπάρχει στη χώρα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Είμαι βέβαιος ότι όλοι θα στελεχώσουν τα ψηφοδέλτιά μας, ιδίως εκείνοι οι οποίοι έχουν να προσφέρουν στην προσπάθεια. Έχουμε βεβαίως ως Κίνημα μια συντεταγμένη λειτουργία παρά τις αδυναμίες και τα λάθη. Τα όργανα και ο Πρόεδρός μας είναι αυτοί που θα πάρουν την τελική απόφαση. Εμείς από τη δική μας πλευρά πρέπει να δηλώνουμε τη διαθεσιμότητά μας προς το ΠΑΣΟΚ με έναν τρόπο αδιαπραγμάτευτο. Αυτό το οποίο θα αποφασίσει ο Πρόεδρος και τα σχετικά Συμβούλια, τα αρμόδια όργανα, εμείς θετικά πρέπει να ανταποκριθούμε και να το φέρουμε σε πέρας.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ναι αλλά φαντάζομαι επειδή υποτίθεται ότι δεν είστε ένα αυταρχικό κόμμα, προφανώς αξιολογούνται και οι αποφάσεις της ηγεσίας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Αυτό ακριβώς λέω. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι μέσα στο ΠΑΣΟΚ και δεν είμαστε ο ένας φωτοτυπία του άλλου. Άλλωστε, δεν θα άξιζε να είμαστε περισσότεροι αν δεν ήμασταν διαφορετικοί. Αυτό ισχύει για την ελληνική κοινωνία, ισχύει και για μια μεγάλη οικογένεια, όπως ένα πολιτικό κόμμα. Καθένας έχει τα δικά του χαρακτηριστικά και νομίζω εξ αυτού του λόγου είναι περισσότερο χρήσιμος γιατί προσθέτει με την ιδιαιτερότητά του στο μωσαϊκό της πολιτικής μας.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τώρα η είδηση της ημέρας είναι ότι αφήσατε ανοιχτό το ενδεχόμενο απολύσεων στο Δημόσιο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Δεν άφησα κανένα ενδεχόμενο τέτοιο, ανοιχτό. Αυτό το οποίο επανέλαβα είναι η αλήθεια -γνωστή σε όλους- ότι από το μνημόνιο Ι έχει αναλάβει η χώρα μας τη δέσμευση να μειώσει τους εργαζόμενους στο Δημόσιο κατά 150.000 μέχρι το τέλος του 2015.
Η τάση αυτή επιβεβαιώνεται με έναν ρυθμό, ο οποίος δείχνει ότι μπορούμε να πετύχουμε το στόχο για τον οποίο έχουμε δεσμευτεί.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Νομίζω κ. Υπουργέ ότι στη διετία ΄10 – ΄11 μειώθηκαν κατά περίπου 50.000 οι υπάλληλοι στο δημόσιο τομέα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Από τις αποχωρήσεις και τη γενική ροή, έχουμε μεγαλύτερη μείωση τότε, η οποία προέρχεται ιδίως λόγω της κατάργησης του προγράμματος των stage για το ελληνικό Δημόσιο και έτσι αποχώρησαν το 2010 εργαζόμενοι αυτής της κατηγορίας περίπου 22.000. Μειώθηκε σε εξαιρετικά μεγάλο ποσοστό ο αριθμός των συμβασιούχων. Αυτή η μείωση στην οποία αναφέρεστε -και είναι τα στοιχεία όπως ακριβώς τα αναφέρατε- αφορά στο τακτικό προσωπικό και τη ροή των αποχωρήσεων όπως καταγράφηκε μέσω συνταξιοδοτήσεων, κυρίως. Αλλά έχουμε τη μείωση του προσωπικού, λόγω όπως είπα της διαδικασίας μείωσης των σταζιέρ και των συμβασιούχων.
Άρα, σήμερα σε σχέση με το 2009 μπορεί να πει κανείς ότι στο ελληνικό Δημόσιο υπηρετούν και μισθοδοτούνται λιγότεροι περίπου 180.000 άτομα. Είχαμε 53.500 αποχωρήσεις τακτικού προσωπικού το 2010 και περίπου 40.000 αποχωρήσεις το 2011, ενώ οι προσλήψεις ήταν τα δύο αυτά χρόνια με τις τακτικές διαδικασίες 8.000 περίπου κάθε χρόνο. Ειδικώς το 2010 είχαμε ένα αριθμό 22.000 προσλήψεων προς ικανοποίηση των αποτελεσμάτων του ΑΣΕΠ της περιόδου 2007 και 2008. Είναι προσλήψεις που είχαν αποφασιστεί την περίοδο της Κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας, οι οποίες έγιναν επειδή είχαν εκδοθεί τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις, αλλά ο ρυθμός ο οποίος ακολουθείται πλέον είναι σύμφωνος με την αναλογία 1 προς 5 που ισχύει. Δηλαδή για κάθε 5 αποχωρήσεις θα έχουμε 1 νέα πρόσληψη και η αναλογία μπορεί να ποικίλει, να προσαρμόζεται αναλόγως τα επόμενα χρόνια, προκειμένου να πετύχουμε αυτό το στόχο.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Άρα δεσμεύεστε ότι δεν υπάρχει θέμα απολύσεων στο δημόσιο τομέα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί όταν μιλάμε για συμβολισμούς σε σχέση με θέματα τα οποία επηρεάζουν την καθημερινή ζωή συνανθρώπων μας, κυρίως για την αναδιοργάνωση των δομών των υπηρεσιών της δημόσιας διοίκησης. Είναι σε εξέλιξη αυτή η διοικητική μεταρρύθμιση, σε συνεργασία με τους εκπροσώπους της Task Force με την οποία συνεργαζόμαστε.
Είναι μια διαδικασία, η οποία είναι σε εξέλιξη και μέσω της αναδιοργάνωσης των δομών και της αξιολόγησης των δομών αλλά και του προσωπικού που υπηρετεί στο ελληνικό Δημόσιο, θα έχουμε τη δυνατότητα να αξιοποιήσουμε καλύτερα το προσωπικό, μετακινώντας το. Έχουμε ψηφίσει μια ρύθμιση για την κινητικότητα των υπαλλήλων με το νόμο 4024 του 2011. Δηλαδή, ο υπάλληλος δεν θα ανήκει σε ένα Υπουργείο. Ο υπάλληλος καλείται να μετακινηθεί εκεί που θα καλύψει κάποια κενά.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Άρα μετακινήσεις και όχι απολύσεις, αυτό λέτε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Γνωρίζουμε ποιοι είναι αυτοί οι οποίοι μέσω της αξιολόγησης δεν ανταποκρίνονται στις προδιαγραφές και αναλόγως θα πρέπει να ληφθούν αποφάσεις, ιδίως σε φορείς οι οποίοι καταργούνται ή συγχωνεύονται. Άρα δεν λειτουργούν πλέον και δεν υπάρχει λόγος να διατηρείται το προσωπικό που τους στελεχώνει σήμερα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Άρα απολύσεις.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Αυτό επαναλαμβάνω, θα το δούμε τότε όταν θα προκύψει το προϊόν αυτής της μελέτης της διαδικασίας, γιατί τώρα είναι πολύ πρόωρο. Αν πείτε απολύσεις, δίνετε ένα μήνυμα ότι γίνονται απολύσεις στο Δημόσιο και κάθε εργαζόμενος στο Δημόσιο αυτόματα σκέπτεται ότι μπορεί να είναι αυτός ο οποίος θα απολυθεί. Δεν πρόκειται περί αυτού.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Να το θέσω διαφορετικά; Μέχρι το 2015 η ωρίμανση, οι συνταξιοδοτήσεις θα φτάσουν συνολικά τον αριθμό των 150.000 ώστε να μην απαιτήσει απευθείας απολύσεις η τρόικα, να το πω έτσι διαφορετικά;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Μέσω της αναδιοργάνωσης των δομών, όπως είπα, μπορούμε να αξιοποιήσουμε καλύτερα το προσωπικό, το τακτικό προσωπικό, τους μόνιμους υπαλλήλους. Σε κάποιες Υπηρεσίες που σήμερα υποστελεχώνονται θα πρέπει να προσφέρουμε υποστήριξη στελεχιακή. Σε κάποιες άλλες Υπηρεσίες υπερπλεονάζει το προσωπικό. Θα πρέπει να μετακινηθεί από αυτές τις Υπηρεσίες.
Από εκεί και πέρα, μπορούμε να κάνουμε το εξής: Να δούμε τον αριθμό των συμβασιούχων που σήμερα προσλαμβάνονται και είναι 70 έως 80.000 σε ετήσια βάση περίπου αυτοί που σήμερα υπηρετούν στο Δημόσιο, αναλόγως της εποχής και των αναγκών. Μπορούμε να μειώσουμε τον αριθμό των συμβασιούχων, αφού τις ανάγκες που σήμερα εξυπηρετούν μπορούμε να τις καλύψουμε από το τακτικό προσωπικό μέσω της διαδικασίας για την οποία μίλησα μόλις πριν. Να λοιπόν μια μείωση προσωπικού από συμβασιούχους, μέσω δηλαδή της μη ανανέωσης των συμβάσεων.
Μια δεύτερη μείωση προσωπικού μπορεί να προκύψει μέσω της αλλαγής του συντελεστή, της αναλογίας για την οποία μίλησα, ώστε να έχουμε λιγότερες προσλήψεις σε σχέση με τις αποχωρήσεις. Ήδη για τις λεγόμενες ΔΕΚΟ, η αναλογία αυτή έχει γίνει με ειδική ρύθμιση 1 προς 10. Το 1 προς 10 ίσχυσε για το δεύτερο εξάμηνο του 2011, τώρα συνεχίζει να ισχύει ειδικώς για τις ΔΕΚΟ, όχι για το Δημόσιο και τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου και τους ΟΤΑ.
Έπειτα, έχουμε εγκαθιδρύσει ένα σύστημα ώστε κεντρικά με αρμοδιότητα του δικού μας Υπουργείου παρακολουθούμε τη ροή των στοιχείων, δηλαδή τις εγκρίσεις που δίνονται για προσλήψεις οποιασδήποτε μορφής, είτε τακτικού προσωπικού, είτε συμβασιούχων. Θα έχουμε βεβαίως -επαναλαμβάνω γιατί πρέπει να είμαι απολύτως ειλικρινής- αποχωρήσεις προσωπικού μέσω συνταξιοδοτήσεων, αφού πάρα πολλοί επιλέγουν να συνταξιοδοτηθούν -ιδίως φοβούμενοι ότι θα επιβαρυνθεί το ασφαλιστικό καθεστώς τους- και θα έχουμε και αποχωρήσεις σε Οργανισμούς, οι οποίοι καταργούνται με κριτήριο κόστους – οφέλους και οι αρμοδιότητες ή οι λειτουργίες τους θα ασκούνται πλέον από άλλους φορείς εκτός του ελληνικού κράτους. Το προσωπικό που στελεχώνει αυτούς τους φορείς, δεν είναι δυνατόν να συνεχίζει να μισθοδοτείται από το κράτος.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ο κ. Σαμαράς είπε ευθέως ότι πρέπει να είναι Πρωθυπουργός ο επικεφαλής του πρώτου κόμματος σε περίπτωση Κυβέρνησης συνεργασίας. Το δέχεστε αυτό;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Ο ελληνικός λαός είναι αυτός ο οποίος θα αποφασίσει. Αν το πρώτο κόμμα, γιατί θεωρητικά όλα μπορεί να συμβούν, έχει ένα ποσοστό της τάξεως του 20-25% και εξασφαλίζει 110 έδρες, είναι κάτι πολύ διαφορετικό από το πρώτο κόμμα, το οποίο έχει ένα σημαντικό ποσοστό 35, 37 ή 38% και έχει 145 έδρες. Άρα το εκλογικό αποτέλεσμα, η ψήφος δηλαδή των πολιτών, είναι αυτή η οποία θα μας δώσει την κατεύθυνση προς την οποία πρέπει να κινηθεί η χώρα. Εμείς πρέπει να σεβαστούμε την ψήφο του ελληνικού λαού και να στηρίξουμε την κατεύθυνση που έχει επιλέξει να ακολουθήσει η χώρα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Άρα εννοείτε ότι στη δεύτερη περίπτωση μπορεί να είναι ο κ. Σαμαράς Πρωθυπουργός, στην πρώτη όχι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Δεν θέλω να αποκλείσω τίποτε. Σας λέω ότι αγωνιζόμαστε για την πρωτιά του ΠΑΣΟΚ και θεωρώ ότι βασικός παίκτης θα είναι ο Βενιζέλος και το ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές, όχι επειδή θα εξασφαλίσουμε την πρωτιά, αλλά πέραν αυτού, κυρίως γιατί έχουμε έναν κοινό τόπο τόσο προς τα δεξιά μας όσο και προς τα αριστερά μας.
Προς τα δεξιά μας έχουμε έναν κοινό τόπο με τις δυνάμεις της Νέας Δημοκρατίας και άλλες μικρότερες εκλογικές και πολιτικές δυνάμεις λόγω της ευρωπαϊκής προσέγγισης της πολιτικής μας, προς τα αριστερά μας έχουμε ένα κοινό τόπο ιδίως με τη Δημοκρατική Αριστερά και άλλες δυνάμεις που ίσως προκύψουν στην επόμενη Βουλή, για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να κατανεμηθούν τα βάρη και τους κανόνες δικαιοσύνης που πρέπει να ακολουθούνται όσον αφορά στην άσκηση μιας δύσκολης πολιτικής για να ξεπεράσουμε την κρίση. Άρα είναι στρατηγική η θέση που έχουμε και ο ρόλος που θα παίξει το ΠΑΣΟΚ και ο Πρόεδρος του Βαγγέλης Βενιζέλος.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είναι κατανοητό αυτό. Κύριε Ρέππα, σας θυμάμαι το 1996 τον Φλεβάρη σε μια πολύ δύσκολη φάση πάλι της ελληνικής πολιτικής σκηνής που ήσασταν ο βουλευτής που ανακοίνωσε το αποτέλεσμα στην εσωκομματική ψηφοφορία που είχε αναδείξει τότε Πρωθυπουργό τον κ. Σημίτη. Από τότε επειδή έχει περάσει πάρα πολύς καιρός…
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Το Προεδρείο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας τότε, ήταν ο Ιανουάριος του 1996.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ιανουάριος λοιπόν του ΄96. Έχετε από τότε μέχρι σήμερα δει πιο κρίσιμες στιγμές για την χώρα σε αυτό το διάστημα;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Εγώ, ιδίως ως Υπουργός Τύπου έχω ζήσει πραγματικά στιγμές, οι οποίες είναι ιστορικές. Είναι η κρίση στα Ίμια, μόλις ανέλαβα τότε τα καθήκοντά μου στη νέα Κυβέρνηση, αλλά και πολλές στιγμές μετά ήταν πάρα πολύ κρίσιμες. Στο Υπουργείο Εργασίας με το ασφαλιστικό και άλλα κρίσιμα θέματα που χειριστήκαμε, δοκίμασα πραγματικά τις αντοχές της κοινωνίας, αλλά και τις δικές μου.
Τώρα, σας λέω ότι δεν έχει προηγούμενο αυτό που ζούμε. Δεν έχει προηγούμενο γιατί είναι πρωτόγνωρο, γιατί είναι κάτι που δεν έχει προϋπάρξει και είναι κάτι που δεν αφορά μόνο εμάς. Είναι μια γενικευμένη κρίση, δημοσιονομική κρίση έχει όλη η Ευρώπη, μεγαλύτερη ή μικρότερη κάθε χώρα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αλήθεια είναι αυτό. Σας ευχαριστούμε πολύ, καλή σας μέρα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία σας.
