ΟΜΙΛΙΑ ΥΠ.ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ κ.ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΕΛΑΚΗ ΣΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΣΤΑΣΗ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΡΤ
Κύριοι συνάδελφοι
Δεν έχουμε, σήμερα, μια πρόταση Εξεταστικής Επιτροπής για την ΕΡΤ που καταργήθηκε. Δεν έχουμε άσκηση Κοινοβουλευτικού ελέγχου.
Έχουμε άλλο ένα επεισόδιο στην απόπειρα πόλωσης και φανατισμού.
Έχουμε ένα παιχνίδι του ΣΥΡΙΖΑ, που βλέπουμε καθημερινά πλέον,
εναντίον της νομιμότητας, της σταθερότητας και της ίδιας της Δημοκρατίας.
Έχουμε άλλη μια απόδειξη της υποταγής του ΣΥΡΙΖΑ στα άκρα και τις ακρότητες.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι χθες και προχθές – λίγο μετά το Συνέδριό τους – βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ μιλούσαν εδώ, από τα έδρανα της Βουλής, για «δικτατορία», για «συμμορία», για «κατοχική κυβέρνηση», για «δωσιλογισμό».
Είναι ύβρεις στον Κοινοβουλευτισμό και τους δημοκρατικούς θεσμούς.
Είναι τυφλός ανταγωνισμός στις ακρότητες και τα άκρα.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ
έδιναν από το βήμα της Βουλής «ραντεβού στα γουναράδικα».
Ούτε το γεγονός ότι κάποιοι άλλοι ανέβαζαν στα προπύλαια της Βουλής
διαδηλωτές και πανό για «απόλυση της κυβέρνησης»!!
Είναι κραυγές που εντείνονται τις τελευταίες μέρες για να εξάγουν την εσωτερική τους κρίση. Κραυγές που οφείλονται στην αδυναμία τους για συσπείρωση
και έχουν στόχο την αντισυσπείρωση.
Κραυγές που αντιγράφουν εκείνους που οι ίδιοι κατηγορούν για εκκόλαψη του μίσους.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι, από την πρώτη στιγμή, βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ είδαν τις συγκεντρώσεις στο προαύλιο της ΕΡΤ σαν «κίνημα» για την ανατροπή της δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης. Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ διακήρυσσε, στις 26 Ιουνίου, πως το «Κίνημα του Ραδιομεγάρου δεν τελείωσε».
Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ διακήρυσσε κατά λέξη: «Το κίνημα στο Ραδιομέγαρο μπορούμε να το αναγεννήσουμε και να το κάνουμε νέο σπινθήρα για να αναπτυχθεί μέσα στον Ιούλη, ένα μεγάλο εργατικό και λαϊκό κίνημα ανατροπής».
Δεν είναι, όμως, μόνον οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που είδαν την περίπτωση της ΕΡΤ
σαν ευκαιρία να κτυπήσουν την κυβέρνηση, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι κτυπούσαν, πάνω απ’ όλα, την ίδια τη χώρα. Είναι ο ίδιος ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ εκείνος ο οποίος στη συγκέντρωση που οργάνωσαν στο Σύνταγμα, στις 17 Ιουνίου, έλεγε κατά λέξη: «Η μαζική παρουσία του ελληνικού λαού σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας, όπου υπάρχουν κτίρια της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, καταδεικνύει ότι, σ΄ αυτόν τον τόπο, η δημοκρατία κατακτήθηκε με αγώνες και με αίμα και με αγώνες και με αίμα θα δώσουμε τη μάχη για να τη διατηρήσουμε».
Για όνομα του Θεού, κύριοι συνάδελφοι: Πως μπορεί να γίνεται λόγος για «αίμα»;
Πως μπορεί να εκστομίζονται εμφυλιοπολεμικές κραυγές; Πως μπορεί να καλλιεργούνται συνθήκες πολιτικής ανωμαλίας; Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Παρακολουθούμε από την πρώτη στιγμή ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επιδόθηκε
σε κροκοδείλια δάκρυα για την ΕΡΤ.
Ρωτούμε:
– Δεν είναι ο κ. Τσίπρας, που χαρακτήριζε την ΕΡΤ «εργαλείο προπαγάνδας»,
«χειραγωγούμενη», «παντελώς απαξιωμένη»;
– Δεν είναι ο κ. Τσίπρας που υποστήριζε ότι «θυμίζει τη χειρότερη, παλιά ΥΕΝΕΔ»;
Και έπειτα:
Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι οι συνδικαλιστές που είδαμε να ποζάρουν στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ είχαν οδηγήσει την ΕΡΤ σε παράλυση; Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι, τον τελευταίο ενάμιση χρόνο βρίσκονταν συνεχώς σε απεργία; Τα μεγάλα γεγονότα που άλλαζαν την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό, η ΕΡΤ δεν τα κάλυπτε! Όποτε ερχόταν κάποιος σημαντικός επισκέπτης στη χώρα μας, το συνδικάτο της ΕΡΤ απεργούσε.
Όποτε ο Πρωθυπουργός πραγματοποιούσε κάποιο σημαντικό ταξίδι στο εξωτερικό
η ΕΡΤ απεργούσε.
Και όμως:
Σε όλες αυτές τις απεργίες σχεδόν όλοι οι απεργοί πληρώνονταν κανονικά!
Γιατί όλοι τους δήλωναν «προσωπικό ασφαλείας»!
Γιατί κανένας, δεν ήξερε ποιοι και πόσοι ακριβώς δουλεύουν στην ΕΡΤ!
Γιατί οι συμβάσεις τους δεν βρίσκονταν πουθενά και δεν μπορούσαν ελεγχθούν!
Υπήρχαν έξι λογιστήρια που δεν επικοινωνούσαν μεταξύ τους,
πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να υπήρχαν τιμολόγια
που πληρώνονταν δύο και τρείς φορές!
Υπήρχαν άνθρωποι που πληρώνονταν από την ΕΡΤ,
αλλά για χρόνια, δεν πατούσαν στην ΕΡΤ!
Δίνονταν απίστευτα ποσά για «εξωτερικές παραγωγές»,
που μπορούσαν να γίνουν μέσα στην ΕΡΤ, αλλά δεν γίνονταν!
Υπήρχε τεράστιος αριθμός υπαλλήλων,
εξαπλάσιος ως και οκταπλάσιος σε σχέση με άλλα κανάλια,
αλλά πληρώνονταν και υπερωρίες.
Ασφαλώς υπήρχαν και πολλοί αξιόλογοι άνθρωποι.
Χάνονταν όμως μέσα στη γενικότερη παράλυση της ΕΡΤ.
Χάνονταν γιατί κυριαρχούσαν τα κυκλώματα,
που απομυζούσαν τους πόρους της και έλεγχαν τα πάντα.
Στόχος μας είναι να απαλλάξουμε τη δημόσια ενημέρωση από τα κυκλώματα,
που τη ρήμαζαν. Στόχος μας είναι μια νέα Δημόσια Ραδιοτηλεόραση,
σύμφωνα με τα πιο σύγχρονα διεθνή πρότυπα. Δημόσια, αλλά όχι κρατική.
Με λιγότερο προσωπικό, αλλά επάξια επιλεγμένο, με κριτήρια ΑΣΕΠ.
Με ικανότητα να προβάλλει την χώρα στο εξωτερικό, αλλά και να ενημερώνει και να ψυχαγωγεί τους πολίτες της χώρας . Στόχος μας είναι μια αληθινά αδέσμευτη δημόσια ραδιοτηλεόραση. Μια ανεξάρτητη,αντικειμενική, υπεύθυνη.
Μια πραγματικά δημόσια Ραδιοτηλεόραση! Στόχος μας είναι να γίνει αυτό το συντομότερο δυνατό. Αύριο κιόλας αρχίζουμε τη συζήτηση του νόμου
που θα θεμελιώνει και θα οριοθετεί το νέο φορέα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Διαβάζουμε στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ και ακούμε από τους βουλευτές του
να γίνεται λόγος για βλάβη του δημόσιου συμφέροντος.
Συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.
Το κλείσιμο της ΕΡΤ το επέβαλαν πολύ σημαντικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος.
Κρίσιμοι για την εξυγίανση της ΕΡΤ. Κι ακόμη πιο κρίσιμοι για την πορεία του Τόπου.
Γιατί πολλές φορές επιχειρήθηκε να αλλάξει η ΕΡΤ «εν λειτουργία».
Και ποτέ δεν άλλαξε. Γατί το «κάστρο των βολεμένων» επέμενε να αποδεικνύει πως οι θυσίες δεν είναι για όλους. Γιατί η κατάσταση εκείνη δεν μπορούσε να συνεχίζεται άλλο.
Ξεκάθαρα λοιπόν:
Την κατάργηση της ασύδοτης και ανεξέλεγκτης ΕΡΤ δεν χρειαζόταν να τη ζητήσει κανένας. Ούτε και τη ζήτησε κανενας.
Ήταν μια τολμηρή απάντηση σε μια κραυγαλέα αδικία.
Ήταν απόφαση για το τέλος σε μια εστία ασυδοσίας.
Ήταν ταυτόχρονα και η μόνη επιλογή!
Όμως!
Ενώ η κατάργηση της ΕΡΤ δεν ζητήθηκε από κανένα,
ήταν ανειλημμένη υποχρέωση της χώρας να περικοπούν ως τις αρχές Ιουνίου,
δύο χιλιάδες θέσεις από το Δημόσιο.
Και η υποχρέωση αυτή ήταν ο πιο σοβαρός λόγος δημοσίου συμφέροντος.
Ήταν υποχρέωση για τη συνέχιση της χρηματοδοτικής στήριξης της χώρας.
Ήταν υποχρέωση απέναντι στην ίδια τη χώρα.
Ήταν υποχρέωση μείζονος εθνικού συμφέροντος.
Μην ψάχνετε, λοιπόν, κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, προσχήματα για καταγγελίες.
Δεν μπορείτε να ποινικοποιήσετε μια καθαρά πολιτική απόφαση.
Δεν μπορείτε να μιλάτε για κόστος στο Δημόσιο
όταν όλοι αντιλαμβάνονται πως το Δημόσιο θα έχει μεγάλα και μακροχρόνια οφέλη.
Δεν μπορείτε να παριστάνετε τους συνηγόρους του δημόσιου συμφέροντος,
όταν συνηγορείτε υπέρ των αργόμισθων και των κυκλωμάτων.
Δεν μπορείτε να μιλάτε για νομικές και ποινικές ευθύνες
σε μια υπόθεση που μόνο στόχο είχε – και έχει –
την υπηρέτηση του δημόσιου, του συλλογικού, του κοινωνικού συμφέροντος.
Και κάτι ακόμη:
Έκλεισαν στα προηγούμενα τρία χρόνια χιλιάδες ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Δεν υπήρξε καμία αντίδραση.
Έκλεισαν ιδιωτικά κανάλια και εφημερίδες.
Καμία αντίδραση.
Υπήρξαν μαζικές απολύσεις από κομματικά κανάλια.
Καμία αντίδραση.
Τώρα φτάνετε στα άκρα.
Τώρα παίζετε παιχνίδια φανατισμού και πόλωσης.
Τώρα φλερτάρετε με την κατάρα του διχασμού.
Δεν είναι λάθος.
Είναι έγκλημα σε βάρος του τόπου.
Έγκλημα που δεν πρόκειται να περάσει.
Γιατί η Ελλάδα είναι αποφασισμένη να ζήσει.
Και γιατί η Κυβέρνηση, γιατί ο Αντώνης Σαμαράς,
γιατί οι βουλευτές που στηρίζουμε την εθνική προσπάθεια, μπορούμε να τα καταφέρουμε.
