Ομιλία Υφυπουργού Ε. Χριστοφιλοπούλου στη Βουλή για το νέο τρόπο επιλογής προϊσταμένων στο Δημόσιο
PDF| DOC |Ομιλία Υφυπουργού Ε. Χριστοφιλοπούλου στη Βουλή για το νέο τρόπο επιλογής προϊσταμένων στο Δημόσιο
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Θα ήθελα να ξεκινήσω την παρέμβασή μου απαντώντας στην εισηγήτρια της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, και να της πω ότι, εκπροσωπώντας το συγκεκριμένο Υπουργείο τον άλλο κυβερνητικό εταίρο, το ΠΑΣΟΚ, ότι συγκυβερνούμε, αλλά δεν ταυτιζόμαστε με τη ΝΔ. Η επιλογή μας να κρατηθεί η χώρα όρθια στα ευρωπαϊκά φόρα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη, η επιλογή μας να συμμετάσχουμε σε αυτήν την Κυβέρνηση είναι μια επιλογή Εθνικής Ευθύνης και όχι πολιτικής ταύτισης.
Λυπούμαι πάρα πολύ που χρησιμοποιήσατε την έκφραση «δεκανίκι της Νέας Δημοκρατίας». Αναρωτιέμαι εάν υιοθετούσα την ίδια λογική, τι θα έπρεπε να σας αποκαλέσω το κόμμα σας: Ικέτες του ΚΚΕ; Ικέτες της Ανταρσίας;
Άκουσα τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της Χ.Α. να κόπτεται υπέρ του δημοψηφίσματος. Εγώ δεν είμαι εναντίον των δημοψηφισμάτων, αλλά για άλλη μια φορά όχι μόνο στις πλατείες, αλλά και εδώ μέσα οι γραμμές σας ταυτίζονται με αυτές της Χρυσής Αυγής. Και έχουμε και μέλη της Κοινοβουλευτικής σας Ομάδας που λένε πολλές φορές ακόμα και για τρομοκράτες ότι είναι οι εννοούμενοι ως τρομοκράτες. Αυτά για τα πολιτικά και προχωρώ στο νομοσχέδιο.
Θα ήθελα να κάνω τρεις επισημάνσεις, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε ό,τι αφορά τη συζήτηση πριν ολοκληρωθεί. Πρώτη επισήμανση: είναι πλέον σαφές ότι αυτό το νομοσχέδιο είναι ένα μέρος του συνολικού σχεδίου διαρθρωτικών αλλαγών του δημοσίου, αλλαγών ποιοτικών που άπτονται αφενός του εξορθολογισμού των δομών μέσω των νέων οργανογραμμάτων των Υπουργείων και των φορέων, αλλά και της απλοποίησης των διαδικασιών του. Σύντομα ένα νέο νομοσχέδιο θα οδεύσει προς το Κοινοβούλιο, το οποίο θα αφορά τη νομοθέτηση της απλοποίησης διαδικασιών, με βάση τις συστάσεις που έγιναν από τη μελέτη του ΟΟΣΑ, που δεν ήταν απλώς μια μελέτη τεχνοκρατών του ΟΟΣΑ, αλλά ήταν μια ενεργός συμμετοχή του δυναμικού της δημόσιας διοίκησης εκατόν τριάντα και πλέον υπάλληλοι από δεκατρείς τομείς πολιτικής σε όλο το φάσμα της δημόσιας διοίκησης που συμμετείχαν ενεργά και φτάσαμε στο σημείο να μπορούμε σε λίγο εκείνα τα μέρη των απλοποιήσεων που χρήζουν νομοθέτησης να τα παρουσιάσουμε στο ελληνικό Κοινοβούλιο.
Προχωρούμε, λοιπόν, σε απλοποίηση διαδικασιών, εξορθολογισμό δομών και επένδυση στο ανθρώπινο δυναμικό και όχι μόνο! Προχωρούμε και σε μια κινητικότητα που δεν θα συνδέεται πια διαθεσιμότητα και απολύσεις, σε μια κινητικότητα που θα αλλάξει ριζικά το ισχύον καθεστώς πολλαπλών διατάξεων, με τις οποίες μετακινούνται οι υπάλληλοι είτε δια αποσπάσεων είτε δια μετατάξεων, που θα εξορθολογήσει αυτό το σύστημα και θα αξιοποιήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το ανθρώπινο δυναμικό της δημόσιας διοίκησης. Στο ανθρώπινο δυναμικό αναφέρεται και αυτό το νομοσχέδιο και με την εφαρμογή του που είναι εξίσου σημαντική με την ψήφισή του σκοπεύουμε να οικοδομήσουμε ένα σύστημα ιεραρχίας, το οποίο είναι απαλλαγμένο από συντεχνιακές λογικές, από κομματικές λογικές και από ευνοιοκρατία.
Έρχομαι στη δεύτερη επισήμανση που αφορά τη διαφάνεια και την αξιοκρατία. Ακούστηκαν πολλά από το πρωί που παρακολουθώ τη συζήτηση. Ακούστηκαν πολλά περί ευνοιοκρατίας, ότι δήθεν προσχηματικά μιλούμε για γραπτό διαγωνισμό. Μα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σας παραπέμπω σε πολλούς από τους συνομιλητές και στον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ που είναι εδώ και ο οποίος τεκμηρίωσε τη θετική στάση ως προς το εχέγγυο του αδιάβλητου. Γιατί τελικά τι είναι δημοκρατικό να κάνει κανείς; Είναι να κάνει αδιάβλητες και διαφανείς διαδικασίες. Πώς τις κάνει αυτές; Τις κάνει με γραπτό διαγωνισμό, τον οποίο διεξάγει από την αρχή έως το τέλος το ΑΣΕΠ. Ακούστηκε εδώ ότι πάμε σε γραπτό διαγωνισμό για να επιλέξουμε «τους δικούς μας» υπαλλήλους. Μα, πώς θα γίνει αυτό με το ΑΣΕΠ;
Επίσης, να πληροφορήσω την κυρία Τζάκρη που απήλθε, ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι εκ των θεσμικών οντοτήτων που χρησιμοποιεί τη μέθοδο των πολλαπλών ερωτήσεων ως ένα τμήμα της αξιολόγησης του προσωπικού της για την προαγωγή και την προώθηση σε θέση ευθύνης.
Άρα, λοιπόν, πρώτον με τον γραπτό διαγωνισμό, τον οποίο διεξάγει εξ ολοκλήρου το ΑΣΕΠ το Υπουργείο και τα Υπουργεία που θέλουν να προάγουν και να επιλέξουν τα στελέχη τους δεν έχουν καμμία συμμετοχή και δεύτερον δεν επιλέγει ο Υπουργός τους προϊσταμένους!!
Δεν ξέρω αν διαβάζετε τα νομοσχέδια, αλλά δεν επιλέγει ο Υπουργός τους προϊσταμένους, ούτε τους γενικούς διευθυντές, ούτε τους διευθυντές, ούτε κανέναν. Οι επιτροπές αυτές, που προεδρεύονται από μέλη του ΑΣΕΠ, επιλέγουν τελικά.
Επίσης, πάρα πολλά άκουσα για τη συνέντευξη. Κατ’ αρχήν, το σχόλιο του κ. Πανούση είναι πάρα πολύ εύλογο, αλλά και πάλι υπάρχει μέσα στο νομοσχέδιο. Διότι όσοι περνούν από τη συνέντευξη μπορούν να παραμείνουν και να ακούσουν αν οι επόμενοι υφίστανται ιδιαίτερη μεταχείριση. Αν ήταν όλοι παρόντες από την αρχή, θα υπήρχε πρόβλημα. Διότι θα υπήρχε άνιση μεταχείριση μεταξύ αυτών που είναι εκεί, ακούν περίπου το κλίμα και μπορούν πιο εύκολα να απαντήσουν. Άρα, μπαίνει ο καθένας και η καθεμία και παραμένει στη συνέντευξη. Επομένως, δεν υπάρχει κάτι κρυπτόν από όσους συμμετέχουν σε αυτή τη φάση του διαγωνισμού στη συνέντευξη.
Θεωρώ, λοιπόν, ότι έχει όλα τα εχέγγυα της αδιάβλητης και διαφανούς διαδικασίας αυτό το νομοσχέδιο, γιατί ακριβώς στη φιλοσοφία του είναι να υπάρχει ένα σύστημα αντικειμενικό και αδιάβλητο, το οποίο να ριζώσει, να εξελιχθεί, να έχει ενδεχομένως κάποιες βελτιώσεις. Κανένας νόμος δεν ψηφίζεται για να παραμείνει στο διηνεκές.
Έχει, όμως, πολύ μεγάλη σημασία να είναι ένα σύστημα το οποίο να παραμείνει και να είναι το εχέγγυο και όχι να γίνεται αυτό που άκουσα από άλλους συναδέλφους από το ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι είπαν ότι «εμείς προτείνουμε να συμμετέχουν στις επιλογές οι εκπρόσωποι των εργαζομένων. Μα, ακριβώς! Αφού χτυπάτε λοιπόν στα λόγια –και στα λόγια συμφωνούμε- το πελατειακό σύστημα, η ρίζα όλου του πελατειακού συστήματος δεν ήταν μια περίεργη σχέση μεταξύ των εκάστοτε συνδικαλιστικών ηγεσιών των εκάστοτε κυβερνήσεων;
Μη μου πείτε «όσοι κυβέρνησαν δε δικαιούνται να μιλούν!». Δεν θα άρουμε εμείς όλων τις αμαρτίες. Εσείς κατ’ αρχήν στις δικές σας τάξεις έχετε πολλούς που κυβέρνησαν. Αφήστε το αυτό το θέμα.
Περνώ στο τελευταίο σημείο, που είναι η έμφαση στα ουσιαστικά προσόντα, έχοντας λάβει υπ’ όψιν τα τυπικά προσόντα στη διαδικασία της επιλογής κάποιου ως κατάλληλου να συμμετάσχει στη διαδικασία του διαγωνισμού.
Το σύστημα της μοριοδότησης είναι ένα σύστημα που εξετάζει μόνο ποιος έχει τα τυπικά προσόντα. Εμείς χρειαζόμαστε διευθυντές, γενικούς διευθυντές και προϊσταμένους που να ασκούν διοίκηση, που να έχουν την ικανότητα να ασκήσουν πραγματικά διοίκηση σε μια πάρα πολύ δύσκολη συγκυρία και η χώρα τούς έχει ανάγκη. Υπάρχουν πάρα πολλοί εξαιρετικοί δημόσιοι υπάλληλοι, οι οποίοι κάνουν τόσο καλά τη δουλειά τους που δεν προλαβαίνουν όχι μάστερ να πάρουν –εκτός αν το έχουν ήδη, γιατί πολλοί από αυτούς έχουν μεταπτυχιακά- αλλά δεν προλαβαίνουν καν να πάνε σε σεμινάρια.
Άρα, υιοθετώντας ένα σύστημα όπου απλά και μόνο με τα μόρια «κάναμε τη δουλειά μας» και λέγαμε ότι αυτοί είναι οι πιο καλοί, γιατί αυτοί έχουν τα πιο πολλά τυπικά προσόντα, από τη μια βάζουμε όλους τους δημοσίους υπαλλήλους να τρέχουν να πάρουν μόρια και πηγαίνουμε έτσι σε ένα κυνήγι μορίων! Όμως χρειαζόμαστε ανθρώπους που να είναι στις επάλξεις στη δημόσια διοίκηση.
Η μοριοδότηση, λοιπόν, πρέπει να γίνει παρελθόν και το μέλλον δεν είναι άλλο παρά η συνεκτίμηση των προσόντων στα στάδια αυτά που περιγράφονται στο νομοθέτημα το οποίο συζητάμε.
Κλείνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θεωρώ ότι η συζήτηση αυτή επί της αρχής μας δείχνει ένα πράγμα, ότι όταν υπάρχει καλή διάθεση από πλευράς όλων μας να φέρουμε αλλαγές –και βλέπετε ότι υπήρξαν αλλαγές και στο μεταβατικό στάδιο-, μπορεί να βελτιωθούν πολύ τα νομοσχέδια και στην κοινοβουλευτική διαδικασία.
Άκουσα και πάλι από την Αξιωματική Αντιπολίτευση αιτιάσεις γιατί έχουμε πολλές νομοτεχνικές βελτιώσεις. Με συγχωρείτε. Ή θέλετε μια ουσιαστική συζήτηση που να μπορεί το νομοσχέδιο να τύχει βελτιώσεων και στην Επιτροπή και στην πρώτη ανάγνωση και στη δεύτερη ανάγνωση και εδώ στην Ολομέλεια του Τμήματος–διότι αν αποφασίσουμε μερικά πράγματα ότι πρέπει να τα αλλάξουμε μέχρι αύριο, τότε ναι, να τα αλλάξουμε- ή πείτε, λοιπόν, ότι εμείς πρέπει να φέρουμε τα τέλεια νομοσχέδια –αλλά ουδείς τέλειος- και να μην γίνεται καμμία κοινοβουλευτική συζήτηση. Αυτό το νομοσχέδιο, πριν έλθει στη Βουλή, ξεκίνησε με διαβούλευση και νομίζω ότι μέχρι τελευταία στιγμή πρέπει να ολοκληρωθεί με διαβούλευση.
Θα ήθελα να ξεκινήσω την παρέμβασή μου απαντώντας στην εισηγήτρια της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, και να της πω ότι, εκπροσωπώντας το συγκεκριμένο Υπουργείο τον άλλο κυβερνητικό εταίρο, το ΠΑΣΟΚ, ότι συγκυβερνούμε, αλλά δεν ταυτιζόμαστε με τη ΝΔ. Η επιλογή μας να κρατηθεί η χώρα όρθια στα ευρωπαϊκά φόρα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη, η επιλογή μας να συμμετάσχουμε σε αυτήν την Κυβέρνηση είναι μια επιλογή Εθνικής Ευθύνης και όχι πολιτικής ταύτισης.
Λυπούμαι πάρα πολύ που χρησιμοποιήσατε την έκφραση «δεκανίκι της Νέας Δημοκρατίας». Αναρωτιέμαι εάν υιοθετούσα την ίδια λογική, τι θα έπρεπε να σας αποκαλέσω το κόμμα σας: Ικέτες του ΚΚΕ; Ικέτες της Ανταρσίας;
Άκουσα τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της Χ.Α. να κόπτεται υπέρ του δημοψηφίσματος. Εγώ δεν είμαι εναντίον των δημοψηφισμάτων, αλλά για άλλη μια φορά όχι μόνο στις πλατείες, αλλά και εδώ μέσα οι γραμμές σας ταυτίζονται με αυτές της Χρυσής Αυγής. Και έχουμε και μέλη της Κοινοβουλευτικής σας Ομάδας που λένε πολλές φορές ακόμα και για τρομοκράτες ότι είναι οι εννοούμενοι ως τρομοκράτες. Αυτά για τα πολιτικά και προχωρώ στο νομοσχέδιο.
Θα ήθελα να κάνω τρεις επισημάνσεις, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε ό,τι αφορά τη συζήτηση πριν ολοκληρωθεί. Πρώτη επισήμανση: είναι πλέον σαφές ότι αυτό το νομοσχέδιο είναι ένα μέρος του συνολικού σχεδίου διαρθρωτικών αλλαγών του δημοσίου, αλλαγών ποιοτικών που άπτονται αφενός του εξορθολογισμού των δομών μέσω των νέων οργανογραμμάτων των Υπουργείων και των φορέων, αλλά και της απλοποίησης των διαδικασιών του. Σύντομα ένα νέο νομοσχέδιο θα οδεύσει προς το Κοινοβούλιο, το οποίο θα αφορά τη νομοθέτηση της απλοποίησης διαδικασιών, με βάση τις συστάσεις που έγιναν από τη μελέτη του ΟΟΣΑ, που δεν ήταν απλώς μια μελέτη τεχνοκρατών του ΟΟΣΑ, αλλά ήταν μια ενεργός συμμετοχή του δυναμικού της δημόσιας διοίκησης εκατόν τριάντα και πλέον υπάλληλοι από δεκατρείς τομείς πολιτικής σε όλο το φάσμα της δημόσιας διοίκησης που συμμετείχαν ενεργά και φτάσαμε στο σημείο να μπορούμε σε λίγο εκείνα τα μέρη των απλοποιήσεων που χρήζουν νομοθέτησης να τα παρουσιάσουμε στο ελληνικό Κοινοβούλιο.
Προχωρούμε, λοιπόν, σε απλοποίηση διαδικασιών, εξορθολογισμό δομών και επένδυση στο ανθρώπινο δυναμικό και όχι μόνο! Προχωρούμε και σε μια κινητικότητα που δεν θα συνδέεται πια διαθεσιμότητα και απολύσεις, σε μια κινητικότητα που θα αλλάξει ριζικά το ισχύον καθεστώς πολλαπλών διατάξεων, με τις οποίες μετακινούνται οι υπάλληλοι είτε δια αποσπάσεων είτε δια μετατάξεων, που θα εξορθολογήσει αυτό το σύστημα και θα αξιοποιήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το ανθρώπινο δυναμικό της δημόσιας διοίκησης. Στο ανθρώπινο δυναμικό αναφέρεται και αυτό το νομοσχέδιο και με την εφαρμογή του που είναι εξίσου σημαντική με την ψήφισή του σκοπεύουμε να οικοδομήσουμε ένα σύστημα ιεραρχίας, το οποίο είναι απαλλαγμένο από συντεχνιακές λογικές, από κομματικές λογικές και από ευνοιοκρατία.
Έρχομαι στη δεύτερη επισήμανση που αφορά τη διαφάνεια και την αξιοκρατία. Ακούστηκαν πολλά από το πρωί που παρακολουθώ τη συζήτηση. Ακούστηκαν πολλά περί ευνοιοκρατίας, ότι δήθεν προσχηματικά μιλούμε για γραπτό διαγωνισμό. Μα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σας παραπέμπω σε πολλούς από τους συνομιλητές και στον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ που είναι εδώ και ο οποίος τεκμηρίωσε τη θετική στάση ως προς το εχέγγυο του αδιάβλητου. Γιατί τελικά τι είναι δημοκρατικό να κάνει κανείς; Είναι να κάνει αδιάβλητες και διαφανείς διαδικασίες. Πώς τις κάνει αυτές; Τις κάνει με γραπτό διαγωνισμό, τον οποίο διεξάγει από την αρχή έως το τέλος το ΑΣΕΠ. Ακούστηκε εδώ ότι πάμε σε γραπτό διαγωνισμό για να επιλέξουμε «τους δικούς μας» υπαλλήλους. Μα, πώς θα γίνει αυτό με το ΑΣΕΠ;
Επίσης, να πληροφορήσω την κυρία Τζάκρη που απήλθε, ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι εκ των θεσμικών οντοτήτων που χρησιμοποιεί τη μέθοδο των πολλαπλών ερωτήσεων ως ένα τμήμα της αξιολόγησης του προσωπικού της για την προαγωγή και την προώθηση σε θέση ευθύνης.
Άρα, λοιπόν, πρώτον με τον γραπτό διαγωνισμό, τον οποίο διεξάγει εξ ολοκλήρου το ΑΣΕΠ το Υπουργείο και τα Υπουργεία που θέλουν να προάγουν και να επιλέξουν τα στελέχη τους δεν έχουν καμμία συμμετοχή και δεύτερον δεν επιλέγει ο Υπουργός τους προϊσταμένους!!
Δεν ξέρω αν διαβάζετε τα νομοσχέδια, αλλά δεν επιλέγει ο Υπουργός τους προϊσταμένους, ούτε τους γενικούς διευθυντές, ούτε τους διευθυντές, ούτε κανέναν. Οι επιτροπές αυτές, που προεδρεύονται από μέλη του ΑΣΕΠ, επιλέγουν τελικά.
Επίσης, πάρα πολλά άκουσα για τη συνέντευξη. Κατ’ αρχήν, το σχόλιο του κ. Πανούση είναι πάρα πολύ εύλογο, αλλά και πάλι υπάρχει μέσα στο νομοσχέδιο. Διότι όσοι περνούν από τη συνέντευξη μπορούν να παραμείνουν και να ακούσουν αν οι επόμενοι υφίστανται ιδιαίτερη μεταχείριση. Αν ήταν όλοι παρόντες από την αρχή, θα υπήρχε πρόβλημα. Διότι θα υπήρχε άνιση μεταχείριση μεταξύ αυτών που είναι εκεί, ακούν περίπου το κλίμα και μπορούν πιο εύκολα να απαντήσουν. Άρα, μπαίνει ο καθένας και η καθεμία και παραμένει στη συνέντευξη. Επομένως, δεν υπάρχει κάτι κρυπτόν από όσους συμμετέχουν σε αυτή τη φάση του διαγωνισμού στη συνέντευξη.
Θεωρώ, λοιπόν, ότι έχει όλα τα εχέγγυα της αδιάβλητης και διαφανούς διαδικασίας αυτό το νομοσχέδιο, γιατί ακριβώς στη φιλοσοφία του είναι να υπάρχει ένα σύστημα αντικειμενικό και αδιάβλητο, το οποίο να ριζώσει, να εξελιχθεί, να έχει ενδεχομένως κάποιες βελτιώσεις. Κανένας νόμος δεν ψηφίζεται για να παραμείνει στο διηνεκές.
Έχει, όμως, πολύ μεγάλη σημασία να είναι ένα σύστημα το οποίο να παραμείνει και να είναι το εχέγγυο και όχι να γίνεται αυτό που άκουσα από άλλους συναδέλφους από το ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι είπαν ότι «εμείς προτείνουμε να συμμετέχουν στις επιλογές οι εκπρόσωποι των εργαζομένων. Μα, ακριβώς! Αφού χτυπάτε λοιπόν στα λόγια –και στα λόγια συμφωνούμε- το πελατειακό σύστημα, η ρίζα όλου του πελατειακού συστήματος δεν ήταν μια περίεργη σχέση μεταξύ των εκάστοτε συνδικαλιστικών ηγεσιών των εκάστοτε κυβερνήσεων;
Μη μου πείτε «όσοι κυβέρνησαν δε δικαιούνται να μιλούν!». Δεν θα άρουμε εμείς όλων τις αμαρτίες. Εσείς κατ’ αρχήν στις δικές σας τάξεις έχετε πολλούς που κυβέρνησαν. Αφήστε το αυτό το θέμα.
Περνώ στο τελευταίο σημείο, που είναι η έμφαση στα ουσιαστικά προσόντα, έχοντας λάβει υπ’ όψιν τα τυπικά προσόντα στη διαδικασία της επιλογής κάποιου ως κατάλληλου να συμμετάσχει στη διαδικασία του διαγωνισμού.
Το σύστημα της μοριοδότησης είναι ένα σύστημα που εξετάζει μόνο ποιος έχει τα τυπικά προσόντα. Εμείς χρειαζόμαστε διευθυντές, γενικούς διευθυντές και προϊσταμένους που να ασκούν διοίκηση, που να έχουν την ικανότητα να ασκήσουν πραγματικά διοίκηση σε μια πάρα πολύ δύσκολη συγκυρία και η χώρα τούς έχει ανάγκη. Υπάρχουν πάρα πολλοί εξαιρετικοί δημόσιοι υπάλληλοι, οι οποίοι κάνουν τόσο καλά τη δουλειά τους που δεν προλαβαίνουν όχι μάστερ να πάρουν –εκτός αν το έχουν ήδη, γιατί πολλοί από αυτούς έχουν μεταπτυχιακά- αλλά δεν προλαβαίνουν καν να πάνε σε σεμινάρια.
Άρα, υιοθετώντας ένα σύστημα όπου απλά και μόνο με τα μόρια «κάναμε τη δουλειά μας» και λέγαμε ότι αυτοί είναι οι πιο καλοί, γιατί αυτοί έχουν τα πιο πολλά τυπικά προσόντα, από τη μια βάζουμε όλους τους δημοσίους υπαλλήλους να τρέχουν να πάρουν μόρια και πηγαίνουμε έτσι σε ένα κυνήγι μορίων! Όμως χρειαζόμαστε ανθρώπους που να είναι στις επάλξεις στη δημόσια διοίκηση.
Η μοριοδότηση, λοιπόν, πρέπει να γίνει παρελθόν και το μέλλον δεν είναι άλλο παρά η συνεκτίμηση των προσόντων στα στάδια αυτά που περιγράφονται στο νομοθέτημα το οποίο συζητάμε.
Κλείνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θεωρώ ότι η συζήτηση αυτή επί της αρχής μας δείχνει ένα πράγμα, ότι όταν υπάρχει καλή διάθεση από πλευράς όλων μας να φέρουμε αλλαγές –και βλέπετε ότι υπήρξαν αλλαγές και στο μεταβατικό στάδιο-, μπορεί να βελτιωθούν πολύ τα νομοσχέδια και στην κοινοβουλευτική διαδικασία.
Άκουσα και πάλι από την Αξιωματική Αντιπολίτευση αιτιάσεις γιατί έχουμε πολλές νομοτεχνικές βελτιώσεις. Με συγχωρείτε. Ή θέλετε μια ουσιαστική συζήτηση που να μπορεί το νομοσχέδιο να τύχει βελτιώσεων και στην Επιτροπή και στην πρώτη ανάγνωση και στη δεύτερη ανάγνωση και εδώ στην Ολομέλεια του Τμήματος–διότι αν αποφασίσουμε μερικά πράγματα ότι πρέπει να τα αλλάξουμε μέχρι αύριο, τότε ναι, να τα αλλάξουμε- ή πείτε, λοιπόν, ότι εμείς πρέπει να φέρουμε τα τέλεια νομοσχέδια –αλλά ουδείς τέλειος- και να μην γίνεται καμμία κοινοβουλευτική συζήτηση. Αυτό το νομοσχέδιο, πριν έλθει στη Βουλή, ξεκίνησε με διαβούλευση και νομίζω ότι μέχρι τελευταία στιγμή πρέπει να ολοκληρωθεί με διαβούλευση.
Ευχαριστώ πολύ.
