Ομιλία στην τελετή αποφοίτησης σπουδαστών της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης του ΕΚΔΔΑ
Αξιότιμη Πρόεδρε του ΕΚΔΔΑ, κα Ιφιγένεια Καμτσίδου,
Κυρία Υπουργέ,
Κυρία Πρόεδρε του ΣτΕ,
Κυρία εκπρόσωπε της Βουλής,
Κύριε Γενικέ Γραμματέα,
Αξιότιμοι λειτουργοί του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης,
Αξιότιμες κυρίες και Αξιότιμοι κύριοι της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης,
Αλλά κυρίως, αγαπητές απόφοιτες και αγαπητοί απόφοιτοι σπουδαστές της εικοστής πέμπτης εκπαιδευτικής σειράς της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης,
Εκ μέρους του πρωθυπουργού κ. Αλέξη Τσίπρα και της Κυβέρνησης, αλλά και του Υπουργείου Εσωτερικών το οποίο υπηρετώ και του Υπουργού κ. Αλέξη Χαρίτση, είμαι εδώ σήμερα για να σας συγχαρώ για την επιτυχία σας να αποφοιτήσετε από το πρόγραμμα της σχολής μας και να σας ευχηθώ από την καρδιά μου, καλή σταδιοδρομία, με επιτυχία και εκπλήρωση στόχων. Ωστόσο, νιώθω την υποχρέωση να συγχαρώ εκείνες και εκείνους που σας στήριξαν για να μπορέσετε να αντεπεξέλθετε στις σπουδές σας, δηλαδή τους δασκάλους και τους οικείους σας, τις οικογένειες σας.
Είναι ιδιαίτερη η τιμή να απευθύνομαι σε επίλεκτους ανθρώπους με πολλά προσόντα που στελεχώνουν ήδη την Δημόσια Διοίκηση. Έχω την αίσθηση ότι απευθύνομαι σε εκείνες και εκείνους από τις οποίες και τους οποίους η κοινωνία περιμένει πολλά, χωρίς πολλές φορές να το γνωρίζει μεγάλο μέρος της. Βλέπετε, ο υποβιβασμός της ποιότητας του δημόσιου διαλόγου τις τελευταίες δεκαετίες και η επιδίωξη κάποιων κέντρων για επιπλέον οικονομικά οφέλη, δηλητηρίασε την φήμη του δημοσίου και εν πολλοίς των στελεχών του.
Αυτή η Κυβέρνηση και η πορεία της μέχρις εδώ, αποδεικνύει ότι, παρά τον αδυσώπητο πόλεμο που δέχθηκε ο ελληνικός δημόσιος τομέας, υπάρχει, αντέχει, και είναι άξιος με άξια στελέχη και το κυριότερο: σηκώνει στις πλάτες του την αντοχή της χώρας μας.
Και εξηγούμαι: εν μέσω βαθιάς πολιτικής και πολιτισμικής κρίσης η κυβέρνηση αυτή κλήθηκε να αντιμετωπίσει τεράστια προβλήματα, ιστορικά διλήμματα και προκλήσεις από το 2014. Τα στελέχη αυτής της Κυβέρνησης μπορεί να γνώριζαν ή να κατόρθωσαν να επινοήσουν την τελική πολιτική με την οποία έπρεπε να κρατήσουν την χώρα στα βασικά τις ερείσματα, αλλά, εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις στελεχών με πρακτική εμπειρία ή άλλων από ακαδημαϊκή γνώση, δεν ήταν ως σύνολο δυνατόν να έχουν μεγάλη εμπειρία από δημόσια διοίκηση. Απλώς, γιατί δεν είχαν ξανακυβερνήσει. Βλέπετε οι προηγούμενοι, δεν παρέδωσαν, εγκατέλειψαν. Ενώ τις Κυβερνήσεις συνεργασίας, που αντικειμενικά θα ήταν ένας τρόπος μύησης περισσότερων πολιτικών, από περισσότερους χώρους στα δημόσια, πριν το 2014 τις ξέραμε μόνο για ένα μήνα, μόνο για να μεταβούμε σε εκλογές.
Μεμονωμένα στελέχη, προϊστάμενοι, τμηματάρχες και διευθυντές, πολλοί από αυτές και αυτούς ξεχασμένοι από τα στενά επιτελεία των τέως υπουργικών γραφείων των προηγούμενων κυβερνήσεων, κάνοντας το χρέος τους προς την υπηρεσία και την πατρίδα και όχι ασφαλώς υπηρετώντας κάποιον κομματικό σκοπό, βοήθησαν με την εμπειρία τους σε κάθε Υπουργείο, ώστε οι πολιτικές ηγεσίες να μπορέσουν να κάνουν την πολιτική τους γραμμή, παραγωγικό αποτέλεσμα. Κάπως έτσι, είναι η περιληπτική ιστορία, ας μου επιτραπεί ο κατασκευασμένος όρος: της “εσωτερικής μηχανικής” με την οποία κατορθώσαμε να φτάσουμε στην έξοδο από τα μνημόνια τον Αύγουστο του 2018.
Και το ερώτημα που τίθεται είναι απλό: έχασε κανένας ιδιώτης, καμία ιδιωτική εταιρεία της χώρας από την απόδοση αυτή του ελληνικού δημοσίου; Το ότι η παρούσα Κυβέρνηση με την συνδρομή των στελεχών του δημόσιου τομέα – ο οποίος μάλιστα λειτουργούσε πληγωμένος από τις αδυσώπητες και συχνά αχρείαστες μνημονιακές περικοπές – αποκατέστησε την σταθερότητα στην οικονομία και την κοινωνία τέσσερα χρόνια τώρα και άνοιξε την προοπτική για πραγματική ανάπτυξη, τελικά είναι κάτι κακό ή μήπως ήταν η νίκη του αυτονόητου που ωφελεί αναμφισβήτητα τον ιδιωτικό τομέα;
Σας διαβεβαιώ : δεν υπάρχει ιδιώτης που σέβεται την εργασία που κάνει, πουθενά στον κόσμο, ο οποίος να μην επιθυμεί να υπάρχει ένα δυνατό και αποτελεσματικό Κράτος με δυνατό και αποτελεσματικό δημόσιο τομέα.
Οι μόνοι ιδιώτες που υβρίζουν ή μέμφονται το δημόσιο και επιζητούν την συρρίκνωση του και την αποτυχία του, είναι εκείνοι που στο όνομα του νεοφιλελευθερισμού, δηλαδή μιας επίπλαστης ιδεολογικοποίησης, επιδιώκουν την εύκολη κερδοσκοπία από την κατανάλωση των δημόσιων αγαθών και πόρων που διαχειρίζεται ο δημόσιος τομέας. Δηλαδή, οι κρατικοδίαιτοι, οι ίδιοι που τα προηγούμενα χρόνια είχαν κάνει αυλή τους και μποστάνι τους το δημόσιο με την διαπλοκή.
Αυτό είναι το φαινόμενο που απειλεί και σήμερα το μέλλον της χώρας μας, το μέλλον του υγιούς δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
Δηλαδή, αν θα επιτρέψουμε με την στάση μας και τις επιλογές μας, να επιστρέψει η χώρα στα χρόνια της διαπλοκής, της κακοδιοίκησης, της κατάχρησης, της άλωσης του δημοσίου από τους επιτήδειους και τους “κολλητούς”.
Τα μέλη της Κυβέρνησης αυτής, έχουμε την άποψη ότι ο δημόσιος τομέας είναι κρίσιμος και σημαντικός. Θα τον υποστηρίξουμε και δεν θα τον εγκαταλείψουμε βορά σε εκείνους που επιδιώκουν το Κράτος να ξαναγίνει ατομική ιδιοκτησία μερικών φίλων.
Αγαπητές απόφοιτες και αγαπητοί απόφοιτοι,
Είστε πρώην πια σπουδαστές μίας υψηλού επιπέδου σχολής του δημοσίου, που σας έδωσε πολύ σημαντικά εφόδια για την καριέρα σας.
Θέλω να σας θυμίσω και σας ζητώ να το έχετε πάντα στο μυαλό σας, ότι είστε εδώ και λίγες ημέρες μέλη και μάλιστα, στελέχη του ελληνικού δημοσίου. Πρέπει να προστατεύετε καθημερινά με την τέλεια εργασία σας την ιστορία του. Παρά τα όσα λέγονται, η πλειοψηφία των λειτουργών του δημοσίου διαχρονικά στήριξαν στην πρώτη γραμμή την ύπαρξη αυτής της χώρας.
Σε πολέμους, σε εθνικές τραγωδίες, σε σεισμούς, σε πυρκαγιές, σε χιόνια και πλημμύρες.
Από τον ευσυνείδητο υπάλληλο στις πληροφορίες, μέχρι και τα στελέχη των δήμων, των περιφερειών, των αποκεντρωμένων διοικήσεων, των Υπουργείων, μέχρι και τα στελέχη των διπλωματικών αποστολών, οπουδήποτε στον κόσμο υπήρχαν και υπάρχουν, για να λειτουργεί και να αποδεικνύεται έμπρακτα το Ελληνικό Κράτος και εντέλει, η ιδέα της Ελλάδας.
Αυτό είναι το ελληνικό δημόσιο που υπηρετείτε και στο οποίο θα κάνετε καριέρα,
για το οποίο πρέπει να είστε πολύ υπερήφανες και υπερήφανοι που γίνατε στελέχη του.
Κα Καμτσίδου,
αφού σας συγχαρώ για το όνομα που δώσατε στην εκπαιδευτική σειρά που παρακολούθησαν οι τέως σπουδαστές μας,
θα μου επιτρέψετε, ως αρμόδια Υφυπουργός του κρατικού τομέα για την Ισότητα των Φύλων, θέση που για πρώτη φορά θέσπισε αυτή η Κυβέρνηση, και μάλιστα, με αφορμή το ότι αυτός ο τομέας αυτές τις ημέρες περνά από την Βουλή το πρώτο Νομοσχέδιο μετά από δεκαετίες για τα ζητήματα της έμφυλης ισότητας, δηλαδή την υποστήριξη των γυναικών στην Ελλάδα,
να θυμίσω τα λόγια της καθηγήτριας μουσικής και σολίστ πιάνου, αλλά και πρωτοπόρου αγωνίστριας για τα δικαιώματα των γυναικών στην Ελλάδα και διεθνώς, της Αύρας Θεοδωροπούλου.
Λόγια που ταιριάζουν απόλυτα με την σημερινή περίσταση, για να τα έχουμε όλοι στο νου μας. Είτε για το ξεκίνημα μιας νέας καριέρας, είτε όλοι μαζί για την επανεκκίνηση της Ελλάδας, διακόσια χρόνια μετά την παλιγγενεσία της:
Η Αύρα Θεοδωροπούλου λοιπόν, το 1922, ενώ ήδη είχε ιδρύσει τον Σύνδεσμό για τα Δικαιώματα της Γυναίκας και είχε κάνει πολλά ακόμη, έγραψε: “Κάθε άτομο πρέπει να νιώσει καθαρά, πως είναι κέντρο του συνόλου, μα πως κι’ άλλα άτομα είναι όμοια κέντρα, πως έχουν όλα τις ίδιες ευθύνες και τα ίδια δικαιώματα και προς το σύνολο και προς τον εαυτό τους, και πως μόνο με την τέλεια ισορροπία μεταξύ ατόμου και συνόλου μπορεί να φτάσει η κοινωνία στην ανώτατη εξέλιξη της και σε μία αληθινή ευδαιμονία”.
Συγχαρητήρια σε όλες και όλους.
Καλή σταδιοδρομία.
Σας ευχαριστώ πολύ.
