ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ

Αυτό που έχει σημασία, κύριε Αγρολάμπε, είναι το συμφέρον της χώρας και των πολιτών. Η κυβέρνηση είχε πράγματι ως στόχο να κλείσει την αξιολόγηση πριν τη λήξη του ευρωπαϊκού προγράμματος στο τέλος του έτους. Η διαπραγμάτευσή μας με τους πιστωτές έχει, επίσης, ως στόχο οι μεταρρυθμιστικές μας πρωτοβουλίες από το 2015 και μετά να αποκτήσουν αμιγώς εθνική ταυτότητα. Να είναι δηλαδή δικός μας σχεδιασμός, δική μας επιλογή. Σε αυτή μας την προσπάθεια συναντήσαμε μεγάλη αντίσταση από τους πιστωτές μας. Και ξέρετε γιατί; Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ με την εμμονή του να προκαλέσει εκλογές με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, παραβιάζοντας το γράμμα αλλά και το πνεύμα του Συντάγματος, δημιούργησε διαρκές πολιτικό πρόβλημα και αστάθεια στη χώρα. Πιστέψτε με ότι αν δεν υπήρχε αυτή η συμπεριφορά από την αξιωματική αντιπολίτευση, οι δανειστές μας δεν θα ήταν τόσο αμετακίνητοι. Πολύ περισσότερο αν υπήρχε η στοιχειώδης συναινετική αντίληψη σε σχέση με την εθνική στόχευση. Από εδώ και πέρα το διακύβευμα για την κυβέρνηση είναι να επιστρέψει η Ελλάδα στην κανονικότητα. Να μπορεί να βγει με λογικούς όρους στις αγορές όταν το χρειαστεί και η οικονομία μας να παραμείνει θωρακισμένη και ασφαλής. Αυτό θα συμβεί με την ύπαρξη μιας προληπτικής γραμμής στήριξης, ένα δίχτυ ασφαλείας δηλαδή, που θα υπάρχει στα πρώτα βήματά μας μετά το μνημόνιο. Τετράγωνη λογική και απόλυτος ρεαλισμός δηλαδή από μια υπεύθυνη κυβέρνηση, όπως την καταλαβαίνει κάθε ελληνικό νοικοκυριό και επιχείρηση. Ξένη φυσικά με το φαντασιακό κόσμο που ζει και επικαλείται ο ΣΥΡΙΖΑ.

Εντάξει, η αξιωματική αντιπολίτευση προκαλεί την πολιτική αβεβαιότητα με την εκλογή Προέδρου αλλά αυτό δεν έγινε χθες, το γνώριζε και η κυβέρνηση και η τρόικα. Γιατί δεν πηγαίνατε νωρίτερα για συμφωνία;

Διότι το ζητούμενο δεν είναι η συμφωνία για τη συμφωνία. Ούτε φυσικά η συμφωνία με οποιουσδήποτε όρους. Το ζητούμενο είναι να αναλάβουμε την αποκλειστική ευθύνη εκείνων των ποιοτικών μεταρρυθμίσεων που απαιτεί πραγματικά η χώρα. Να απεμπλακούμε από τους ποσοτικούς στόχους του μνημονίου. Αυτό κάναμε εμείς στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης προτάσσοντας ποιοτικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Να εξασφαλίσουμε τη σταθερότητα της οικονομίας και τη λειτουργία του κράτους και της αγοράς την επομένη μέρα. Η οποία είναι πολύ πιο κοντά από ότι φανταζόμαστε. Καιρός να αναλάβουμε όλοι πλέον τις ευθύνες για το καλό του τόπου.

Τώρα, τι προβλέπετε ότι θα γίνει; Μπορεί να συγκεντρώσει 180 ψήφους ο κ. Δήμας;

Ο Σταύρος Δήμας θεωρώ ότι είναι ένας πολιτικός που μπορεί να ενώσει τους Έλληνες. Είναι ένα πρόσωπο μετριοπαθές, με βαθιά εμπειρία, που έχει ψηλά στην ατζέντα του τα θέματα της προστασίας του περιβάλλοντος. Κάτι που γνωρίζω πολύ καλά, καθώς ως αρμόδιος τομεάρχης Περιβάλλοντος της ΝΔ είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ στενά μαζί του, όταν ο ίδιος ήταν επίτροπος Περιβάλλοντος της Ε.Ε. Για να εκλεγεί, όμως, θα πρέπει οι βουλευτές να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στην εθνική προοπτική, σεβόμενοι το γράμμα και το πνεύμα του Συντάγματος, αλλά και το τι ζητάει η κοινωνία. Είναι ουσιαστικά η μεγάλη πρόκληση για τους βουλευτές. Για πρώτη φορά από τη Μεταπολίτευση και μετά καλούνται να λάβουν μια τόσο κρίσιμη απόφαση. Θα φανεί αν μπορούν να σηκώσουν το βάρος της ευθύνης τους απέναντι στους πολίτες που εκπροσωπούν. Θα φανεί αν θα υποκύψουν στις Σειρήνες του λαϊκισμού που επιδιώκουν πολιτική αναταραχή με οποιοδήποτε κόστος ή εάν θα πουν ναι στη συνέχιση της ομαλής πορείας της χώρας και στην εθνική διαπραγμάτευση για ένα καλύτερο μέλλον. Δύσκολο μέλλον, αλλά, τουλάχιστον με ξεκάθαρο περιεχόμενο. Αυτό που μπορεί να μας κάνει να αισιοδοξούμε.

Με την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του πάντως, ακούστηκαν γκρίνιες ακόμη και μέσα από το ΠΑΣΟΚ, μήπως από εταίροι γίνεστε ξανά αντίπαλοι ενόψει εθνικών εκλογών;

Η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ δεν υπήρξε ποτέ αυθόρμητη και αυτονόητη. Στηρίχθηκε όμως σε κοινό προγραμματικό τόπο. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι παρά τις γκρίνιες και τα προβλήματα τα δύο κόμματα μένουν προσηλωμένα στο στόχο εξόδου της χώρας από το μνημόνιο. Λάθη έχουν γίνει. Καθυστερήσεις επίσης. Αλλά η απόσταση που χωρίζει τη λειτουργία της κυβέρνησης από τον άκρατο λαϊκισμό της αντιπολίτευσης είναι άβυσσος. Μέρα με την ημέρα, καθώς τα πραγματικά δεδομένα που έχουμε στα χέρια μας γίνονται ξεκάθαρα αντιληπτά, θα γίνονται εμφανή και τα πραγματικά διλλήματα που αντιμετωπίζουμε ως κοινωνία. Χωρίς εντάσεις και εκβιασμούς θέλω να πιστεύω, θα καθαρίσει η ήρα από το σιτάρι και θα μπορέσουμε να πάμε μπροστά.

Αν δεν εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, πάμε σε εθνικές εκλογές και αν βγει ο ΣΥΡΙΖΑ τι θα γίνει;

Κατ’ αρχήν εγώ πιστεύω ότι υπάρχουν πολλές πιθανότητες να εκλεγεί Πρόεδρος από την παρούσα Βουλή. Αν, όμως, πάμε σε εκλογές, αυτό θα σημαίνει ότι από τις αρχές του 2015 και για ένα μήνα θα έχουμε προεκλογική περίοδο, στη συνέχεια εκλογές και διερευνητικές εντολές, καθώς πιθανόν δεν θα υπάρξει αυτοδυναμία και πιθανότατα νέα προσφυγή στις κάλπες. Για δύο μήνες δηλαδή που διασφαλίσαμε τη χώρα με την παράταση που πήραμε, αντί να διαπραγματευόμαστε με πραγματικά εθνική ατζέντα, θα ασχολούμαστε με κάλπες. Την ίδια στιγμή η οικονομία θα ζει μέσα στην αβεβαιότητα, η χρηματοδότηση θα έχει σταματήσει, οι αγορές θα μας οδηγούν στο γκρεμό και η χώρα δεν θα κυβερνιέται από κανέναν. Το πλοίο δεν θα έχει καπετάνιο να πάρει τις κρίσιμες αποφάσεις. Αυτό είναι σίγουρα συνταγή χάους. Το δίλημμα κατά συνέπεια είναι το εξής: θα υπάρξει ομαλότητα και αμέσως μετά την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης με γνώμονα το εθνικό συμφέρον και με ισχυρό κοινωνικό πρόσημο ή θα υπάρξει άτακτη ρήξη, με απρόβλεπτες συνέπειες για την πατρίδα μας και τους πολίτες της; Ας αποφασίσουν οι βουλευτές και στη συνέχεια, αν δεν εκλεγεί Πρόεδρος, οι πολίτες. Θέλουν μια χώρα στο κενό ή μια χώρα που – με δυσκολίες είναι αλήθεια – βγαίνει δειλά δειλά στο ξέφωτο και μπορεί να ατενίζει το μέλλον με συγκρατημένη αισιοδοξία;

Εάν λοιπόν ακολουθήσουν εθνικές εκλογές, η ΝΔ με τι υπόσχεση θα βγει απέναντι στους πολίτες;

Η σιωπηλή πλειοψηφία της κοινωνίας, μιας κοινωνίας που έχει ταλαιπωρηθεί οριζόντια, που χωρίς αμφιβολία έχει σηκώσει το βάρος της προσπάθειας, δεν θέλει να πάμε πίσω στα παλιά. Είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι αυτό ισχύει και για τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ. Της αριστεράς γενικότερα. Υπάρχει πολίτης που επιθυμεί επιστροφή στο μεγάλο και σπάταλο κράτος; Που επιθυμεί τη διατήρηση εστιών αδικίας, αναξιοκρατίας, διαφθοράς και ανομίας; Αντίθετα. Πιστεύω ότι όλοι θέλουν να αλλάξουμε τα πράγματα στην πατρίδα μας μια και καλή. Να προχωρήσουμε με διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις προς όφελος των πολλών. Να δημιουργήσουμε το δικό μας πρόγραμμα εθνικής ανασυγκρότησης, που θα μας επιτρέψει να αφήσουμε πίσω μας όλα εκείνα που μας οδήγησαν στη χρεοκοπία. Να τρέξουμε πιο γρήγορα απ’ ότι μέχρι σήμερα. Να προχωρήσουμε τις μεταρρυθμίσεις σε συνθήκες ανάπτυξης και κοινωνικής αμοιβαιότητας. Με τόλμη και συναίσθηση της ευθύνης απέναντι στις επόμενες γενιές. Αυτή θα πρέπει να είναι η προτεραιότητά μας την επομένη ημέρα των εκλογών – εφόσον γίνουν – καθώς πιστεύω ότι θα τις κερδίσουμε. Η Ν.Δ. ως η μεγάλη φιλελεύθερη παράταξη που πάνω απ’ όλα έχει την Ελλάδα, θα πει την αλήθεια στους πολίτες. Θα προτάξει το ρεαλισμό απέναντι στο λαϊκισμό. Θα κινηθεί με προγραμματισμό. Με συνέπεια, αποφασιστικότητα και αποτελεσματικότητα. Μακάρι, για το καλό όλων μας, να κάνουν και τα άλλα κόμματα το ίδιο.